گزارش نهایی طرح تحقیقاتی بررسی اثرات زمان برداشت و افزودن ملاس بر کیفیت تخمیر و قابلیت هضم ‭( (in vitro ‬ساقه و برگ ذرت شیرین سیلو شده

این آزمایش بمنظور بررسی اثرات زمان برداشت و افزودن سطوح مختلف ملاس چغندرقند بر کیفیت تخمیر و قابلیت هضم سیلاژ ساقه و برگ ذرت شیرین در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل(2ا3) انجام شد. جهت انجام آزمایش، ساقه و برگ سبز ذرت شیرین در دو مرحله (یک و 7 روز پس از برداشت دانه) بوسیله چاپر برداشت گردید. در هر مرحله ماده خشک، پروتیین خام، چربی خام، خاکستر خام، دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی سلولز علوفه برداشت شده در آزمایشگاه تعیین شد. علوفه خرد شده هر مرحله بطور جداگانه با سه سطح ملاس:صفر، 3 و 6 درصد بر اساس وزن تر علوفه(صفر، ‮‭13‬ و ‮‭26‬ درصد بر اساس ماده خشک علوفه) و 5 تکرار کاملا مخلوط و در سطل های پلاستیکی آزمایشگاهی با ظرفیت ‮‭6/5‬ کیلوگوم فشرده و سیلو شد. بعد از ‮‭45‬ روز درب سیلوها باز و میزان ترکیبات شیمیایی، قابلیت هضم(به روش‭in vitro ) ‬و پارامترهای کیفیت تخمیرمواد سیلو شده اندازه گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که با تاخیر در زمان برداشت، میزان ماده خشک، دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی سلولز در ساقه و برگ ذرت شیرین افزایش یافت(‮‭0/05‬‭P<). ‬میانگین کل پروتیین خام و دیواره سلولی ساقه و برگ ذرت شیرین به ترتیب ‮‭7/57‬ و ‮‭51/47‬ درصد بوده که با عمل سیلو کردن به ‮‭8/47‬ و ‮‭54/05‬ درصد افزایش یافت. افزودن ملاس باعث افزایش ماده خشک و پروتیین خام سیلاژ شد(‮‭0/05‬‭P<). ‬مرحله برداشت تاثیر معنی داری بر قابلیت هضم سیلاژها نداشت ولی قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی با افزایش سطح ملاس در سیلو بالا رفت(‮‭0/05‬‭P<). ‬بطور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که تاخیر در برداشت علوفه به مدت 7 روز ( با ماده خشک حدود %‮‭25‬) باعث افزایش کیفیت تخمیر و بهبود قابلیت هضم سیلاژ ساقه و برگ ذرت شیرین شده و بدون استفاده از ملاس چغندرقند نیز می توان به سیلاژ با کیفیت مناسب دست یافت. کلیدهای واژه: سیلاژساقه و برگ ذرت شیرین، مرحله برداشت، ملاس چغندرقند، قابلیت هضم