ارزیابی اثر چند قارچ کش روی قارچ عامل بیماری سفیدک پودری شمشاد رسمی
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1059684
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 751
تعداد صفحات: 32
سال انتشار: 1389
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
شمشاد رسمی با اسم علمی Euonymus japonicus از خانواده Celastraceae در بیشتر نقاط استان گیلان بعنوان یک گیاه زینتی بشکل دیوارسبز در پارکها، بلوارها و حتی در منازل شخصی کاشته می شود. یکی از بیماری های کلیدی آن سفیدک پودری بوده که قارچ عامل بیماری آن Oidium euonymi- Japonici می باشدکه در شمال ایران به فرم غیرجنسی (Oidium) برگ و سرشاخه های جوان را مورد حمله قرار داده و لکه های سفید ستاره ای شکل با پوشش آرد مانند و گاهی هم بصورت نمدی شکل ظاهر می شود. در صورتیکه گسترش بیماری شدید باشد ساقه های جوان خشک می شوند. به منظور ارزیابی اثر چند قارچ کش روی این بیماری طی سالهای 1388،1387و 1389 در نیمه اول فروردین ماه هر سال به محض ظهور اولین علایم بیماری درمکانهای مور آزمایش (سال اول در ایستگاه تحقیقات گل و گیاهان زینتی لاهیجان و سالهای دوم و سوم در ایستگاه تحقیقات جنگل شلمان لنگرود) عملیات سمپاشی یا آزمایش سم سه بار به فاصله 10 روز از هم با قارچ کشهای پنکونازول (توپاس) ، تری دمورف (کالیکسین)، دینوکاپ (کاراتان)، گوگرد میکرونیزه(کومولوس)، استروبی(با ماده موثره کروزکسیم متیل)و شاهد (بصورت آبپاشی) در یک طرح آماری در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی بیست روز پس از آخرین مرحله سمپاشی بر اساس تعداد برگهای آلوده و درصد گسترش سطح پوشش آردی شکل مسیلیوم قارچ در روی برگ ردیف های شمشاد در ابعاد یا در کادر1ا1 یا 0/5ا2 متر تعیین گردید. نتایج حاصله در سال 1387 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی لاهیجان بر اساس تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها بوسیله آزمون چند دامنه ای دانکن نشان داد که بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود دارد. تیمارهای 1 تا 0 5تیمارهای سموم) در گروه و تیمار شاهد (آبپاشی)در گروه دوم قرار دارند.یعنی بین تیمارهای سمپاشی شده(تیمارهای سموم) اختلاف معنی داری وجود ندارد. اما نتایج حاصله در سال های 1388 و 1389 در ایستگاه تحقیقات جنگل شلمان لنگرود بر اساس تجزیه واریانس ساده و مرکب روی تعداد برگهای آلوده نشان داد که بین سالها اختلاف معنی داری وجود نداشته و سال و تیمار در این تحقیق مستقل از هم عمل نموده و وابستگی خاصی به هم نداشته اند. البته بین تیمارها با اختلاف معنی داری در سطح احتمال %1 تفاوت وجود دارد. مقایسه میانگین ها به روش LSD در سطح احتمال %5 نشان داد که بین تیمار 3 (کومولوس) با تیمارهای 4 (کارتان) و5 (استروبی) اختلاف معنی داری حاکم است. ولی تیمار 3 با کمترین تعداد برگهای آلوده می تواند بعنوان تیمار بهتر معرفی شود. در خصوص مقایسه میانگین ها مربوط به درصد آلودگی برگها با استفاده از روش LSD با احتمال %5 مشخص شد که تیمارهای سموم با هم اختلاف ندارند ولی با تیمار شاهد دارای اختلاف معنی دار می باشد. بررسی مقادیر درصد آلودگی نشان داد که تیمار 5 (استروبی) با کمترین الودگی و بعد از آن تیمار 3 (کومولوس) قرار دارد. بر این اساس در وهله اول می توان تیمار 5 و سپس هر یک از تیمارهای ماقبل آنرا به ترتیب تیمارهای 3 (کومولوس)2، (کالیکسین)1، (توپاس)و4 (کاراتان) را توصیه نمود.