بررسی اثر کشت انتظار چغندرقند در میزان خسارت و تراکم جمعیت نماتد مولد سیست چغندرقند

یکی از مهمترین عوامل محدود کننده و تهدید کننده زراعت چغندرقند در دنیا از جمله استان خراسان نماتد مولد سیست چغندر قند با نام علمی ‭(Heterodera schachtii) ‬می باشد . کشت زود هنگام چغندرقند از جمله روشهای زراعی موثر در برنامه مدیریت تلفیقی کنترل نماتد چغندر قند می باشد. در این راستا طی سالهای ‮‭1386-89‬ در شهرستان مشهد در مزرعه آلوده به نماتد چغندر قند با میانگین جمعیت اولیه حدود‮‭2300‬ تخم و لارو سن 2 در ‮‭100‬ گرم خاک ، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 8 تیمار تاریخ کاشت شامل کشت انتظار ( اول دی)، کاشت خیلی زود( ‮‭15‬ اسفند) ، کاشت زود(‮‭29‬ اسفند) ، کاشت بموقع (‮‭15‬ فروردین) ، میان کاشت (‮‭30‬ فروردین)، دیر کاشت (‮‭15‬ اردیبهشت) ،خیلی دیر کاشت ( ‮‭30‬ اردیبهشت) ، بعد از گرفتن آب از غلات ( ‮‭30‬ خرداد) ،در4 تکرار در کرتهایی به ابعاد 8ا3 متر در6 خط با فاصله ‮‭50‬ سانتیمتر و بوته ها با فاصله ‮‭20‬ سانتیمتر از یکدیگر به مرحله اجرا در آمد. در پایان فصل زراعی پس از برداشت چغندر قند محاسبات آماری نشان داد اگرچه تاثیر تاریخ کاشت بر درصد قند معنی دار نبود ولی از نظر عملکرد ریشه بین تیمارها تفاوت معنی داری در سطح 1 درصد وجود داشت و در بین تاریخهای کاشت مورد مقایسه ، کشت انتظار و تاریخ کاشت های ‮‭15‬ اسفند و ‮‭29‬ اسفند بترتیب با میانگین ‮‭57/166‬ ، ‮‭52/791‬ و ‮‭50/958‬ تن در هکتار بیشترین عملکرد را بخود اختصاص دادند و تاریخ کاشت بعد از گرفتن آب از غلات با میانگین عملکرد ‮‭14/937‬تن در هکتار کمترین عملکرد را دارا می باشد. بنابر این توصیه می شود در مناطق آلوده به نماتد چغندر قند برای بدست آوردن حداکثر محصول در اولین فرصت ممکن ، قبل از اینکه درجه حرارت خاک به‮‭10‬ درجه سانتیگراد برسد کشت صورت گیرد تا پیش از اینکه نماتد فعال شود، چغندر قند به اندازه کافی رشد کرده و بتواند در برابر حمله نماتد مقاومت بیشتری نشان دهد.