بررسی کارایی حشره کش های نیونیکوتینویید جهت کنترل زنجره مو، ‭Psalmocharias alhageos (Hem.: Cicadidae)‬

زنجره مو، ‭Psalmocharias alhageus‬، از دیرباز در ایران شیوع داشته است و در حال حاضر در بسیاری از مناطق موکاری به صورت آفت مهم مو درآمده و تقریبا در سراسر کشور پراکنده بوده و خسارت آن فوق العاده زیاد بوده و در برخی از مناطق موکاری به ‮‭40‬ تا ‮‭50‬ درصد می رسد. خسارت این آفت از طریق پوره ها با مکیدن شیره گیاهی در منطقه ریشه و همچنین حشرات ماده بالغ با ایجاد شکاف و تخمریزی در داخل شاخه های یکساله و به ندرت دو ساله صورت می گیرد. شرایط خاص بیولوژی این آفت نیز مبارزه با آن را بسیار سخت نموده است و سموم رایج از قبیل دیازینون کارایی چندانی نداشته است. در این تحقیق در طی سالهای ‮‭1386‬ لغایت ،‮‭1390‬ غلظت های مختلف حشره کش ایمیداکلوپرید و تیامتوکسام با کاربرد از طریق خاک مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که دیازینون کارایی مطلوبی نداشته و در بین ترکیبات، حشره کش های ایمیداکلوپراید (کنفیدور، ‭Sc‬‮‭350‬) با غلظت های ‮‭15‬ تا ‮‭20‬ میلی لیتر به ازا هر درخت بیشترین کارایی را در کاهش خسارت آفت دارند. همچنین کارایی ایمیداکلوپرید ایرانی نسبت به نوع خارجی پایین تر می باشد. واژه های کلیدی: مو، زنجره مو، ‭Psalmocharias alhageos‬، مبارزه شیمیایی، ایمی داکلوپرید، تی امتوکسام