بررسی اقتصادی راه های افزایش بهره وری و توسعه صادرات دام و طیور در استان فارس

بهره برداری و استفاده بهینه از منابع داخلی عمدتا به مزیت نسبی بستگی دارد. در این مطالعه جهت اندازهگیری مزیت نسبی تولید گوشت مرغ در استان فارس از ماتریس تحلیل سیاستی به عنوان چارچوب تحلیلی موثر استفاده شدو اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه از کارشناسان جمع آوری و با روش ماتریس تحلیل سیاستی شاخص های مورد نظر محاسبه شد. نتایج نشان می دهد هزینه منابع داخلی محاسبه شده کوچکتر از یک می باشد لذا مزیت نسبی در تولید مرغ در استان وجود دارد. سود خالص اجتماعی نیز نشان دهنده این است که نظام تولید مرغ در این استان از منابع به صورت کارا استفاده می کند. ضریب حمایت اسمی محاسبه شده کوچکتر از یک میباشد که نشان میدهد قیمت بازاری محصول پایینتر از قیمت سایهای و مالیات ضمنی بر تولید محصول اخذ شده است. مقدار هزینه به منفعت اجتماعی بزرگتر از یک نیز حاکی از آن است که تولید و صادرات محصول مقرون به صرفه است و دارای مزیت نسبی می باشد. نتایج تحلیل های مربوط به استان فارس نشان داد که تولید گوشت مرغ علیرغم دارا بودن نوسانات بسیار زیاد، دارای روند افزایشی بوده و همواره بیشتر از تولید گوشت گاو بوده است ولی تولید گوشت گاو دارای نوسان کمتری میصباشد. نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می دهد که تولید و صادرات گوشت مقرون به صرفه بوده و دارای مزیت نسبی می باشد و با توجه به جایگاه استان فارس در تولید گوشت در میان سایر استانهای کشور، در جهت افزایش تولید و در نتیجه صادرات این محصول بایستی با جذب سرمایه، تجهیز امکانات و ترغیب و تشویق بخش خصوصی برای سرمایهصگذاری بیشتر دراین صنعت و در نتیجه توسعه صادرات این محصولات در استان کمک کرد. واژه های کلیدی : صادرات، واردات، مزیت نسبی، ماتریس تحلیل سیاستی، گوشت قرمز، گوشت مرغ، استان فارس