بررسی امکان توسعه کمی و کیفی پرواربندی گاومیش و تولید گوشت در استان خوزستان

استان خوزستان،به دلیل امکان دسترسی به منابع خوراک دام و همچنین شرایط مناسب برای پرورش گاومیش از قدیم الایام یکی از مناطق پرورش گاو میش در کشور بوده است . با توجه به شرایط خاص اقلیمی این استان و عملکرد مطلوب گاو های شیری پرتولید در اغلب مناطق این استان، پرورش گاومیش می تواند نقش مهمی در تولید شیر در این استان داشته باشد. در کنار تولید شیر ، امکان تولید گوشت نیز وجود دارد و توسعه پرواربندی در این استان می تواند نقش مهمی در افزایش کمی و کیفی تولید گوشت در استان داشته باشد. به منظور ارایه راهکارهای مناسب جهت توسعه کمی و کیفی پرواربندی گاومیش جهت افزایش تولید گوشت قرمز در استان خوزستان، ابتدا اطلاعات پایه مورد نیاز بر اساس مشاهدات میدانی و داده های استخراج شده از منابع اطلاعاتی موثق و مراجع ذیربط ( از جمله معاونت بهبود تولیدات دامی خوزستان) جمع آوری و دسته بندی گردید. براساس این اطلاعات استعداد رشد گاومیش، ضریب تبدیل خوراک به وزن زنده، راندمان و کیفیت لاشه گاومیش، زود از شیرگیری گوساله گاومیش، پروار بندی گاومیش در ایران، سهم گاومیش در تولید گوشت قرمز و پتانسیل تولید گوشت گاومیش در استان خوزستان مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد و بر اساس ضرایب و شاخص های فنی از قبیل درصد باروری، سن اولین تلقیح و اولین زایش تلیسه ها، درصد حذف اختیاری و اجباری و همچنین فاصله بین دو زایش، ترکیب گله در شرایط موجود برآورد شده و رشد جمعیت گاومیش و تعداد گوساله نر قابل پروار تا سال ‮‭1404‬ پیش بینی شد. سپس بر اساس یافته تحقیقاتی در ارتباط با توان پرواری گوساله های گاو میش در استان خوزستان، پروژه های: ایجاد مجتمع های پرواربندی در استان خوزستان ؛ بهبود عملکرد پرواربندی های استان خوزستان ؛ و پروژه استفاده از جیره استارتر در تغذیه گوساله گاومیش جهت توسعه کمی و کیفی پرواربندی گاومیش و تولید گوشت در استان خوزستان پیشنهاد گردید. ‮‭20‬- واژه های کلیدی: گاومیش توسعه پرواربندی- خوزستان