شناسایی ومطالعه کارایی فراوان ترین کنه ی شکارگر بومی کنه ی پیاز گلایول و زعفران Rhizoglyphus echinopus/robini در شرایط آزمایشگاهی و مزرعه ای
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1056343
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 437
تعداد صفحات: 48
سال انتشار: 1392
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
کنه های کورم گلایول وبنه ی زعفران(Rhizoglyphus echinophus / R. robini) دوآفت مهم هستند که خسارت کمی و کیفی آنها برای اغلب بهره برداران همچنان ناشناخته است. تحقیقات متعددی در 15 سال اخیر درباره مدیریت پایدار آنها انجام شده و همچنان به بررسی های تکمیلی نیاز است. در این بررسی تنوع و فراوانی جمعیت گونه غالب کنه های شکارگر همزیست، همراه با مطالعه بیولوژی، روش تکثیر و پرورش کنه های مضر و شکارگر انجام گردید، همچنین ارزیابی کارایی تاثیر بیولوژیک کنه شکارگر دربسترکشت کورم گلایول و بنه ی زعفران دراستان های خراسان رضوی و مرکزی در طی سال های 1389 -1391 به انجام رسید. نتایج جمع آوری و استخراج کنه های مضر خاک بستر کشت، توسط قیف برلیز منجر به شناسایی گونه هایRhizoglyphus echinopus و R . robini گردید که به ترتیب از روی کورم گلایول گلخانه ای در محلات و بنه زعفران در خراسان رضوی جمع آوری گردید. درمیان دشمنان طبیعی، گونه هایی از کنه شکارگر متعلق به پنج خانواده شناسایی شد و بیش از %90 جمعیت آنها متعلق به گونه ی Gaeolaelaps aculeifer و سپس گونه Parasitus fimetorum می باشد. بررسی پراکنش کنه R. robini در14 شهرستان جنوب استان خراسان رضوی موید آن است که بیشترین آلودگی درمزارع زعفران خواف، گناباد و بجستان می باشد و تکثیر آزمایشگاهی جمعیت کنه R. robini بر روی محیط کشت ابداعی (پودربنه زعفران، آگار و اسید لاکتیک) نسبت به محیط کشت PDA و CMA مناسب تر ملاحظه شد. درمیان روش های مطالعه زیست شناسی کنه شکارگر G. aculeifer، قفس های هوفاکر و تاشی رو مناسب تر بود و میانگین مراحل بالغ نر (12 0/10) و ماده (13/54 0/30) روز و میانگین دوره تخم ریزی در پنج روز اول بعد از بلوغ کنه ماده بر روی لایه سیب زمینی در دمای26 1 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی40 5 درصد در قفس هوفاکر مناسب تر ملاحظه شد. از روش ابتکاری لایه سیب زمینی برای پرورش انبوه کنه شکارگر و روی جمعیت کنه طعمه (Rhizoglyphus spp.) استفاده گردید. مقایسه 7 روش رهاسازی این کنه شکارگر نسبت به تیمار شاهد روی کنه مضر کورم گلایول درمحلات نشان داد روش رهاسازی چهار مرحله ای کنه شکارگر باعث بیشترین افزایش طول ساقه گلایول پس از سه ماه و کمترین میانگین جمعیت کنه خسارت زا R. echinophus را پس از یک ماه داشت. با رهاسازی نسبت یک کنه شکارگر به دو کنه خسارت زا و به صورت چهار مرحله ای کنترل بیولوژیک کنه کورم گلایول توصیه می شود. واژه های کلیدی: شناسایی، کنه های شکارگر، کنه ی طعمه، کورم گلایول، بنه ی زعفران، زیست شناسی، پرورش، رهاسازی، ارزیابی