بررسی تک بوته های گزینش شده از بین توده های بومی بالنگوی شهری جهت انتخاب لاین های مناسب پاییزه در شرایط دیم سردسیری

بمنظور ارزیابی مقدماتی ‮‭16‬ ژنوتیپ بالنگوی شهری ‭((Lallemantia iberica F. & C. M. ‬در شرایط دیم سردسیری، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و با تراکم ‮‭400‬ بذر در مترمربع در پاییز سال ‮‭1393- 94‬ در ایستگاه تحقیقاتی مراغه انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده های بالنگوی شهری نشان داد که اثر ژنوتیپ در صفات روز تا ‮‭50‬ درصد گلدهی، ارتفاع بوته و وزن هزار دانه دارای تفاوت معنی داری بودند. همبستگی ساده نشان داد که عملکرد دانه با صفت ارتفاع بوته (*‮‭0/512‬) همبستگی مثبت و معنی داری دارا بوده است. براساس مقایسه میانگین ژنوتیپ شماره 8 (تیمار هشترود) با عملکرد دانه به مقدار ‮‭1 6/871‬‭-Kg.ha ‬و بیشترین ارتفاع بوته (‮‭44/8‬ سانتی متر) همچنین ژنوتیپ شماره ‮‭13‬ (تیمار کردستان) با عملکرد دانه به میزان‮‭823‬،/‮‭1 2‬‭-Kg.ha ‬دارای بیشترین عملکرد دانه نسبت به سایر ژنوتیپ ها بودند. بنابراین با مطالعات بیشتر این ژنوتیپ ها در آینده بتوان ژنوتیپ های مناسبی جهت کاشت در دیم زارهای سردسیری ایران معرفی نمود. واژه های کلیدی: بالنگوی شهری، شرایط دیم، عملکرد دانه