شناسایی مناطق حساس به آتش سوزی در جنگلهای منطقه کوه کچا (حوزه ‭18 ‬جنگلداری استان گیلان) و طبقه بندی گونه های درختی آن در برابر آتش به منظور مهار و کاهش سطوح آتش سوزی

تحقیق حاضر به منظور شناسایی مناطق حساس به آتش سوزی در منطقه جنگلی کچا در حوضه ‮‭18‬ جنگلداری رشته رود و نیز شناسایی گونه های مقاوم به آتش سوزی به منظور معرفی این گونه ها برای جنگلکاری در مناطق مستعد آتش سوزی انجام گرفت. برای این منظور سری یک جنگلهای کچا به مساحت ‮‭3937‬ هکتار و نیز مناطق جنگلی عنبران دول و نقله بر برای این منظور انتخاب شدند. برای ارزیابی حساسیت مناطق نسبت به خطر آتش سوزی از نظر مقدار ماده سوختنی از نمونه برداری طبقه ای و از آماربرداری تصادفی منظم استفاده شد. برای شناسایی خطر آتش سوزی از نظر عوامل طبیعی و ابنیه های مصنوعی از ارزشگذاری لایه ها و از روش ‭AHP ‬استفاده گردید. در شناسایی گونه های مقاوم به آتش از آماربرداری صد در صد برای بررسی شدت خسارت وارده به درختان و از نمونه برداری تصادفی برای زادآوری درختان پس از آتش سوزی استفاده شد. نتایج نشان داد که از نظر مقدار ماده سوختنی توده های انجیلی- ممرز به همراه راش بیشترین مقدار ماده سوختنی مرده و افتاده را در بستر توده های جنگلی این منطقه دارند و به همین منظور بیشترین خطر آتش سوزی و نیز شدت آتش سوزی از نظر مقدار ماده سوختنی متوجه این توده ها است و جنگلکاری های توسکا و جنگلکاری های تدا به ترتیب دارای کمترین مقدار ماده سوختنی هستند. پهنه بندی منطقه از نظر خطر آتش سوزی با توجه به ابنیه های مصنوعی منطقه و عوامل طبیعی حاکی از آن است که ‮‭29‬ در صد منطقه در خطر آتش سوزی شدید قرار دارند. بررسی گونه های درختی مقاوم به آتش سوزی در سه منطقه مورد بررسی نشان داد که گونه بلند مازو می تواند به عنوان مقاوم ترین گونه جنگلی برای مناطق مستعد به آتش سوزی معرفی گردد، در صورتی که این مناطق مطابق با نیاز اکولوژی گونه بلند مازو باشند. کلید واژه: آتش سوزی، جنگل، گیلان، مهار آتش سوزی، قیصرکوه