بررسی مناطق آلوده به بیماری کارنال بانت در جنوب شرق استان فارس در یک دوره پنج ساله

بیماری کارنال بانت توسط قارچ Tilletia indica در سال زراعی 1375-1374 در بخش هایی از جنوب شرق استان فارس واقع شهرستان های لار و داراب به صورت اپیدمی در آمد. اجرای این پروژه به منظور تعیین وجود و بیماری در مناطق با سابقه آلودگی، طی سال های اجرای پروژه 1391 لغایت 1395( 6 تا 20 سال پس از اپیدمی) می باشد. در این پروژه به جای شهرستان محدوده کوچک تری شامل دهستان های تابعه بخش ها در برگیرنده تعدادی مزرعه که در حد و مرز جعرافیایی مشخص واقع شده اند را از جهت وجود بیماری مورد بررسی قرار می دهد. با توجه به دوام تلیوسپور در خاک 5 سال مناطق آلوده از غیر آلوده تفکیک شده و جهت تولید و تکثیر بذر توصیه می گردند. تشخیص وجود بیماری در مناطق شامل مشاهده قسمت سیاهک زده بذر و/ یا تلیوسپورهای رها شده قارچ درون توده بذری نمونه های گندم می باشد. در تقسیمات بخش ها در لار یک بخش دورز و سایبان بدون مرزهای طبیعی، و داراب شامل چهار بخش آبشور، روستاق، جنت شهر ودشت مرکزی با مرز طبیعی شامل کوه و تپه از یکدیگر جدا گردیدند. طی پنج سال جمعا بیش از 700 نمونه بذر گندم قبل از تحویل به سیلو از مزارع گرفته شدند. در بررسی، سال 1391 نمونه های گندم سه مزرعه در بخش آبشور داراب و سال 1394 یک مزرعه در بخش دورز و سایبان لار آلوده بودند. سال 1392 ،1393 و 1395 کلیه بخش ها فاقد آلودگی بودند. طی 5 سال اجرای طرح مناطق دشت مرکزی، جنت شهر و رستاق داراب فاقد آلودگی بوده و بدون هیچ گونه خطری از جهت آلودگی به بیماری سیاهک ناقص، مناسب تولید و تکثیر بذردر کلاس های مختلف می باشند. از جهت کاربرد نتایج این پروژه می تواند مورد استفاده دستگاهای ذیربط از نقطه نظر اعمال قرنطینه قرار گیرد.واژه های کلیدی: قزنطینه، سیاهک ناقص گندم، کارنال بانت، Tilletia indica ،گندم