بررسی تاثیر استفاده از مخلوط مقادیر مختلف کود کمپوست (حاصل از پسماند شهری) و پلیمرسوپر جاذب رطوبت ( سوپرآب A200) در افزایش عملکرد و کارآیی مصرف آب گوجه فرنگی گلخانه ای

به منظور بررسی تاثیر استفاده از مخلوط مقادیر مختلف کود کمپوست و پلیمرسوپر جاذب رطوبت در افزایش عملکرد و کارآیی مصرف آب گوجه فرنگی(Solanum lycopersicum) گلخانه ای آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرارطی سالهای 1391 الی1393 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی (طرق) انجام شد. عامل اول شامل چهار مقدارکمپوست (صفر ، 15% ، 30% و 50% وزنی خاک ) و عامل دوم پلیمر سوپرجاذب در چهار مقدار (صفر ، 5 ، 10 و 15 گرم برای هر بوته )بود. توصیه مصرف کودهای شیمیایی بر اساس آزمون خاک انجام شد. آبیاری در زمان 50 درصد تخلیه مجاز رطوبتی انجام شد. تمامی کودهای شیمیایی و کمپوست قبل از کاشت مصرف شدند. مقادیر مختلف پلیمر بصورت نقطه ای برای هر بوته در محل توسعه ریشه به خاک داده شد. تجزیه مرکب دو ساله نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارهای مصرف هیدروژل و کمپوست بر عملکرد گوجه فرنگی در سطح 1درصد معنی دار بود بطوریکه بیشترین عملکرد از تیمار بدون مصرف هیدروژل و مصرف 30 درصدکمپوست به میزان 3520 گرم میوه گوجه فرنگی در بوته بدست آمد. کمترین عملکرد از تیمار مصرف 15 گرم هیدروژل و 50 درصد کمپوست به علت افزایش شوری ناشی از کمپوست به میزان 1588 گرم میوه گوجه فرنگی در بوته بدست آمد. همچنین نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارهای مصرف هیدروژل و کمپوست بر کارآیی مصرف آب گوجه فرنگی در سطح 1درصد معنی دار بود و بیشترین کارآیی مصرف آب از تیمار مصرف 30درصد کمپوست به میزان 97/57گرم بر لیتر بدست آمد. کمترین کارآیی مصرف آب از تیمار مصرف 15 گرم هیدروژل و صفر درصد کمپوست به میزان 64/15 گرم بر لیتر بدست آمد. بالاترین دور آبیاری معادل 8 روز از تیمارهایی که 50درصد وزنی کمپوست را داشتند بدست آمد.کلمات کلیدی: کمپوست، پلیمرسوپرجاذب، عملکرد، گوجه فرنگی گلخانه ای، کارآیی مصرف آب