ارزیابی توان تولیدی و شیوع عارضه آسیت در جوجه گوشتی آرین و مقایسه آن با سایر سویه های گوشتی در استان ایلام

این تحقیق به منظور مقایسه عملکرد، خصوصیات لاشه و شیوع عارضه آسیت پنج سویه تجاری جوجه گوشتی در ایران (آربورایکرز، آرین، راس 308، کاب و هوبارد) اجرا شد. ابتدا از گله های مادر گوشتی 31 تا 33 هفته این سویه های تجاری، تخم مرغ نطفه دار همزمان هچ و سپس تعداد 260 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 13 قطعه جوجه یک روزه در هر تکرار به مدت 42 روز مورد مطالعه قرار گرفت. سویه های مختلف آزمایشی اثر معنی داری بر مقدار مصرف خوراک داشتند، به طوری که سویه هوبارد با مصرف 10/77 گرم کمترین و سویه های راس و آربورایکرز با مصرف 38/83 و 15/84 گرم به ازا هر پرنده در روز به ترتیب بالاترین مصرف خوراک را داشتند(05/0> P). اختلاف میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی بین سویه ها معنی دار نبود. میزان تلفات ناشی از آسیت در بین سویه های مختلف آزمایشی اختلاف معنی داری نداشت. تیمارهای آزمایشی تاثیری بر روی متابولیت های خونی نداشتند. همچنین تیمارها تاثیری بر وزن نسبی لاشه، سنگدان، کبد، چربی محوطه شکمی، بورس فابریسیوس و طحال در 21 و 42 روزگی نداشتند. اثر سویه های آزمایشی بر وزن نسبی قسمت های مختلف لاشه در 21 و 42 روزگی معنی دار بود(05/0> P)، بیشترین و کمترین وزن نسبی بال ها در 21 روزگی به ترتیب مربوط به سویه های آرین و آربورایکرز(001/0> P )، و در 42 روزگی بالاترین و کمترین وزن نسبی سینه مربوط به سویه های راس و آرین بود(05/0> P). سویه های آزمایشی تاثیر معنی داری بر pH پس از مرگ، 24 و 48 ساعت پس از کشتار، رنگ سنجی و ظرفیت نگهداری آب گوشت سینه و ران نداشتند. به طور کلی افزایش وزن، ضریب تبدیل، خصوصیات لاشه و تلفات ناشی از آسیت در بین این پنج سویه جوجه گوشتی اختلاف معنی داری نداشتند، لذا در شرایط مدیریتی و تغذیه ای این آزمایش، عملکرد سویه های مورد مطالعه تقریبا مشابه بوده، لذا واحدهای صنعتی پرورش جوجه گوشتی با توجه به قیمت و وضعیت بازار، هر یک از این سویه ها را می توانند پرورش دهند. واژه های کلیدی: آسیت، خصوصیات لاشه، سویه جوجه گوشتی، عملکرد، متابولیت های خونی.