بررسی اثر کامپوست و کود مایع بیوجمی، محلول های زیست سازگار استینا 400، اوسیل C5 بر خصوصیات کمی گیاه برنج ( رقم هاشمی)

برنج بعد از گندم بزرگترین منبع تامین غذای مردم جهان است. افزایش پایدارعملکرد محصول استراتژیک برنج و تامین غذای سالم مورد نیاز بشرمستلزم کاهش مصرف بی رویه کود های شیمیایی است. بنابراین با هدف بررسی اثرات کاربرد کمپوست بیوجمی و محلول های زیست سازگار بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم هاشمی ، این پروژه در3 مزرعه(مزارع آزمایشی ستاد موسسه تحقیقات برنج کشور،ایستگاه تحقیقاتی گیله پرده سر و معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور در آمل) وبرروی رقم هاشمی در سال زراعی 94 به اجرا درآمد. تیمارهای این تحقیق شامل: 1- شاهد(بدون کاربرد کود نیتروژنی و بدون کاربرد کمپوست بیوجمی) 2- کاربرد کمپوست بیوجمی به مقدار توصیه شده )600 کیلوگرم در هکتار) ومحلول پاشی با عصاره بیوجمی بدون کاربرد کود نیتروژنی 3- کاربرد 30کیلوگرم کود نیتروژنی از منبع اوره و بدون کاربرد کود بیوجمی 4- کاربرد کود بیوجمی و عصاره آن به همراه 30 کیلوگرم نیتروژن در هکتار 5- کاربرد 60 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنی 6- کاربرد 60 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنی به همراه کود بیوجمی و محلول پاشی با عصاره آن بود. در موسسه تحقیقات برنج کشور و معاونت آمل تیمارهای بالا با پرایمینگ و بدون پرایمینگ بذور اعمال گردید. براساس مراحل رشد گیاه برنج خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مانند ارتفاع گیاه، تعداد پنجه، خوشه و عملکرد کاه و کلش اندازه گیری شدند.در زمان رسیدگی 5 مترمربع از مرکز هرکرت برداشت شده و عملکرد دانه در رطوبت 14% محاسبه و به همراه سایر صفات اندازه گیری شده با کمک نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که عمل پرایمینگ بر روی عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات مورفولوژیکی تاثیر معنی داری نداشت. بعلاوه، کاربرد کمپوست بیوجیمی و محلول زیست سازگاربه ا ستثنای عملکرد کاه و کلش که عملکرد آن را بطور معنی داری و به ترتیب 8 و 15درصد در مزرعه گیله پرده سر و مزرعه اصلی موسسه برنج افزایش داد، روی هیچکدام از سایر خصوصیات ثبت شده تاثیر معنی داری نداشت. اگرچه تیمار ترکیب کود بیوجمی و 60 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار عملکرد دانه را بطور عددی به میزان 2 تا 5 درصد و به ترتیب در مزرعه گیله پرده سر و مزرعه اصلی موسسه برنج افزایش داد ولی این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین بهترین و موثرترین تیمار در افزایش عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات مورفولوژیکی کاربرد 600 کیلوگرم کود بیوجیمی و محلول زیست سازگار به همراه 60 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که کاربرد کود بیوجیمی و محلول زیست سازگار (حداقل در مقدار توصیه شده کاربردی) به تنهایی توانایی بهبود شرایط رشد گیاه برنج برای تولید بیشتر در رقم محلی هاشمی را ندارد. بنابراین کاربرد این محصول کودی تازه معرفی شده از نظر اقتصادی قابلیت توصیه را نخواهد داشت.واژه های کلیدی: برنج، پرایمینگ، کمپوست بیوجمی، محلول های زیست سازگار، نیتروژن.