بررسی تاثیر ویژگی های تراکتور و زمین بر میزان بهره وری ،کارایی و شدت انرژی در تولید سیب زمینی در شهرستان بهار

هدف اصلی از اجرای این مطالعه، پدید آمدن دیدگاههای نوین همچون کشاورزی پایدار می باشد. لذا، توجه به منابع طبیعی کمیاب و اثر مصرف انرژی های مختلف روی محیط زیست و در نهایت سلامت انسان، لزوم بررسی الگوی مصرف انرژی را در بخش کشاورزی حیاتی ساخته است. در این مطالعه، شاخص های موردنظر در مصرف انرژی جهت تولید محصول سیب زمینی که شامل کارآیی (نسبت انرژی)، بهره وری انرژی و شدت انرژی مصرفی می باشد به صورت پایلوت در شهرستان بهار که یکی از قطب های اصلی تولید سیب زمینی در کشور می باشد محاسبه گردید. روش جمع آوری اطلاعات شامل استفاده از پرسشنامه، منابع و اطلاعات مرجع در مورد انرژی معادل نهاده های مختلف بوده و تعداد نمونه مورد نظر نیز بر اساس روش کوکران برآورد گردید. نتایج نشان داد که به طور متوسط میزان کارآیی انرژی برابر 2، میزان بهره وری انرژی برابر 38/0 (مگاژول در کیلوگرم) و میزان شدت انرژی مصرفی برابر 21/3 (مگاژول در کیلوگرم) می باشد. انرژی الکتریسیته با 4/41 درصد بیشترین و انرژی نیروی انسانی با 5/0 درصد کمترین سهم انرژی مصرفی را به خود اختصاص دادند. هم چنین، مدل ریاضی مربوط به پیش بینی این سه شاخص بر اساس نهاده های مختلف انرژی و مشخصات تراکتور و زمین برازش گردید که در آن برای هر سه شاخص ، مدل خطی چندمتغیره با 13 جمله و 11 متغیر مستقل به عنوان بهترین مدل شناخته شد.کلمات کلیدی: بهره وری انرژی، سیب زمینی، شدت انرژی، کارآیی انرژی، مدل پیش بینی