طرح اختلاط بتن به منظور کاهش نفوذپذیری

نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
شناسه ملی سند علمی: R-1048955
تاریخ درج در سایت: 10 بهمن 1397
دسته بندی علمی: مهندسی عمران و سازه
مشاهده: 183
تعداد صفحات: 0
سال انتشار: 1384

نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این طرح پژوهشی:

چکیده طرح پژوهشی:

"پیشرفت علم و فناوری در زمینه بتن و کاربرد مواد و مصالح مختلف در آن و نیز روش‌های جدید و پیشرفته موجب آن شده است که در سالهای اخیر، استفاده از بتن‌های توانمند برای ساخت و سازهای خاص بطور چشمگیر افزایش یابد. اگرچه برخی از مشکلات بتن‌های معمولی با استفاده از بتن‌های توانمند برطرف شده است، اما علی‌رغم حصول چنین پیشرفت‌های شگرف، امروزه تحقیقات گسترده‌ای برای ساخت بتن‌های با عملکرد بالا و مقاوم در شرایط بسیار مهاجم همچنان ادامه دارد. در این پروژه، دوام نوعی بتن توانمند که در برابر تهاجم عوامل شیمیایی از جمله اسیدها مقاوم می‌باشد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. بطور کلی افزودنی‌های معدنی یا پوزولان‌ها در بتن با مقاومت بالا بطور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد پوزولانی عمدتاً‌ شامل دوده سیلیس، سرباره کوره آهنگدازی و خاکستر بادی می‌باشد. البته دوده سیلیس از متداول‌ترین موادی است که در ساخت بتن‌های توانمند مورد استفاده قرار می‌گیرد. ولی استفاده از دوده سیلیس علی‌رغم بهبود برخی از خواص بتن، مشکلاتی را نیز ایجاد می‌نماید. از جمله آنها، جمع‌شدگی بتن، کاهش روانی، چسبندگی زیاد و ... می‌باشد، که این امر در برخی موارد باعث کاهش دوام به علت بروز ترک‌خوردگی در سطح بتن و یا در ناحیه انتقالی خمیر سیمان و سنگدانه‌ها می‌گردد. تحقیقات انجام شده در دیگر کشورها نشان می‌دهد ترکیب دوده سیلیس با خاکستر بادی و یا سرباره می‌تواند در بهبود دوام بتن، نسبت به بتن‌هایی که تنها حاوی دوده سیلیس هستند مؤثر باشد. در این تحقیق با توجه به دو اصل: الف) استفاده از دانه‌بندی متراکم اجزاء ب) ترکیب مناسب مواد چسباننده، طرح مخلوط نوعی بتن توانمند که دارای نفوذپذیری بسیار کم و مقاوم در برابر تهاجم مواد شیمیایی می‌باشد، توسعه یافته است. در این طرح با استفاده از مواد جایگزین ومکمل سیمان مانند: خاکستر بادی، دوده سیلیس، نوعی فیلر موجود در کشور ( محصول جانبی کارخانه‌های صنعتی) و همچنین منحنی دانه‌بندی خاص سنگدانه‌ها، مخلوط‌هایی ساخته شد و با بتن توانمند حاوی میکروسیلیس مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایشهای نفوذپذیری در برابر‌آب و یون کلرید، انبساط در محلول سولفات، کاهش وزن در اسید سولفوریک ( با PH کمتر از 2) و مقاومت فشاری، نشان‌دهنده عملکرد بسیار مناسب این طرح، نسبت به دیگر بتن‌های توانمند می‌باشد. ضمن اینکه در مصرف سیمان، حداقل 30 درصد می‌توان صرفه‌جویی نمود. "