بررسی تأثیر اسپیسرهای مورد استفاده در بتن بر نفوذپذیری و خوردگی کلریدی بتن

یکی از موارد مؤثر در افزایش عمر سازه ها و المانهای بتنی، رعایت حداقل پوشش بتنی آرماتورهای فولادی است. عدم رعایت ضوابط پوشش آرماتور، فارغ از بوجود آوردن مشکلات سازه ای، بدون شک منجر به تسریع فرایند خوردگی آرماتورها می گردد. پی بردن به اثر محلی اسپیسرها در تشدید یا تضعیف فرایند نفوذ آب، خوردگی آرماتور، و متعاقبا اثر آن بر عمر سازه، مهم ترین بعد این پژوهش است. بدیهی است افزایش دوام سازه موجب کاهش هزینه های هنگفت تعمیر و نگهداری آن می گردد. این موضوع از لحاظ اقتصادی بسیار حائز اهمیت می باشد. اغلب ساختمان های شهر بندرعباس از نوع اسکلت بتنی هستند. با توجه به قرارگیری این شهر در منطقه ای با بیشترین تراکم یون کلر موجود در هوا و آب، همواره سازه ها تحت تاثیر خورندگی کلریدی قرار دارد. تعداد زیادی از این ساختمان، خصوصا در طبقات پایین خود دچار خوردگی میلگرد ها و کاهش شدید مقاومت شده اند. بررسی میدانی اولیه نشان دهنده آن است که این خوردگی در اطراف اسپیسرها بیشتر بوده است. لذا بررسی اثر انواع اسپیسرها به عنوان یکی از عواملی که تا کنون کمتر مورد توجه قرارگرفته ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

بتن ، خوردگی ، نفوذپذیری ، دوام بتن ، فاصله نگهدار بتن