بررسی تاثیر روش جوشکاری و الکترود مصرفی در ساختار،خواص مکانیکی وحساسیت به شکل گیری عیوب متالورژیکی در فلز جوش فولادهای زنگ نزن آستنیتی

تاثیر روش جوشکاری و پارامترهای جوشی ازمنظر ودیدگاه تکنولوژی جوشکاری به کرات مورد توجه متخصصان جوشکاری قرارگرفته است به نحوی که به سهولت می توان اطلاعاتی مانند تاثیر روش وفرایند جوشکاری بر مشخصات فلز جوش ( نظیر عمق نفوذ جوشکاری،پهنای جوش و هندسه حوضچه جوش و....)، به دست آورد. همچنین به سادگی می توان کیفیت جوش را از منظر نحوه محافظت حوضچه جوش، واکنش های فلز سرباره وسایر موارد مرتبط با آن را از منابع معتبر جوشکاری استنتاج نمود. با این وجود موارد مذکور کم وبیش در حیطه تکنولوژی جوشکاری می گنجد وچنین صورت بندی و ارزیابی از تاثیر روش وفرایند، درحیطه متالورژی جوشکاری کمتر به چشم می خورد .در این پژوهش از دو فرایند مختلف جوشکاری قوس الکتریکی با الکترود دستی وجوشکاری قوس الکتریکی با الکترود تنگستن و گاز محافظ آرگون استفاده شده است. این پژوهش به دنبال آن است که تاثیر دو فرایند مذکور، هم چنین تاثیر الکترود وسیم جوش مصرفی را در میکروساختار وحساسیت به شکل گیری عیوب جوشی، در فولادهای زنگ نزن آستنیتی بررسی کند. عیوب جوشی مورد برسی شامل ترک گرم، تردساختاری در فلز جوش وحساسیت به خوردگی بین دانه ای است .آزمایشهای انجام شده نیز شامل بررسی های میکروساختاری وتست های ضربه ،کشش ،سختی ،خمش و فریتومتری است.

کلیدواژه ها:

فولادهای زنگ نزن آستنیتی ، جوش پذیری ، فاز سیگما ، ترک گرم ، ترد ساختاری