بررسی تأثیر پیرکرنشی استاتیکی بر خواصخستگی فولاد ۴۳۴۰ با ساختارفریت‐ بینایت

فولاد مورد تحقیق، فولاد ۴۳۴۰ میباشد که ابتدا عملیات نرمالهکردن در دمای 850 درجه و به مدت 1ساعت انجام شد و سپس نمونهها در هوا سرد شدند. برای ایجاد ساختار دوفازی فریتی‐ بینایتی با کسرحجمی متفاوت فریت، نمونهها برای زمانهای مختلف در 780 درجه یعنی منطقه دو فازی فریت - آستنیت نگهداری و سپسبه طور مستقیم به حمام نمکدر دمای 350 درجه منتقل شدند پس از 1 ساعت نگهداری در این دما، نمونهها در هوا و تا دمای اتاق سرد شدند. ریزساختار نمونهها با میکروسکوپ نوری مطالعه و کسرحجمی فریت با روش آنالیز تصویری مشخص شد. از بین ساختارهای دوفازی حاصله، ساختار با ۱۴ % فریت انتخاب و تحت پیشکرنشهای متفاوت قرار گرفت. عملیات پیری در دماها و زمانهای مختلف انجام و با اندازهگیری خواصکششی، شرایط بهینه پیرکرنشی (درصد پیشکرنش، دما و زمان) مشخصگردید. عملیات پیری روی نمونههایی از فولاد دوفازی فریتی‐ بینایتی با کسر حجمی ۱۴ % فریت در شرایط بهینه انجام شد. نتایج آزمایشات کشش و خستگی نشان میدهد که پیرکرنشی استاتیکی باعث افزایش استحکام تسلیم و کششی میشود، اما استحکام خستگی را کاهش میدهد

کلیدواژه ها:

پیرکرنشی استاتیکی ، خواصخستگی ، فریت ، بینایت