بررسی تقلیل کیفیت آب در بعضی قسمتهای آبخوان کردکوی

با توجه به محدودیت منابع سطحی غرب استان گلستان و عدم ذخیره سازی مناسب آنها، آبخوان آبرفتی دشت کردکوی به عنوان منبع اصلی تأمین آب شرب کردکوی، بندر ترکمن و گمیشان میباشد که ویژگیهای کیفی آن بررسی گردیده است. به منظور بررسی خصوصیات هیدروژئوشیمیایی آبخوان کردکوی در استان گلستان از 15 حلقه چاه موجود در منطقه نمونه برداری صورت گرفت. بدین منظور دیاگرامهای پایپر و استیف و همچنین نقشه هدایت الکتریکی و کلر منطقه ترسیم و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در جنوب شهر کردکوی به دلیل کیفیت خوب آب، برداشت از آن نسبت به سایر مناطق دشت بیشتر بوده است و با توجه به این برداشتها هدایت الکتریکی به صورت میانگین 1500 میکروزیمنس بر سانتیمتر میباشد. در مناطق نزدیک به دریا برداشت زیاد آب موجب از بین رفتن تعادل بین آب شور و شیرین شده و پیشروی آب شور دریا به سمت خشکی را داریم که هدایت الکتریکی در این چاهها به 4000 میکروزیمنس بر سانتیمتر میرسد. برداشت بیش از حد از آب زیرزمینی، دانه بندی ریز رسوبات آبخوان، تبخیر از آب زیرزمینی و رود قره سو و همچنین پیشروی آب دریای خزر باعث افزایش شدید هدایت الکتریکی آب زیرزمینی در خروجی منطقه مورد مطالعه شده است.

کلیدواژه ها:

کردکوی ، خصوصیات هیدروژئوشیمیایی ، برداشت بی رویه