بررسی عوامل مدیریتی بروز اختلافات در قراردادهای عمرانی (نمونه موردی: شهرستان سیرجان)

صنعت ساخت وساز یکی از بخش های مهم اقتصاد ایران به شمار می رود. تکمیل یک پروژه بر اساسزمان بندی در محیط پویا، چندوجهی، پیچیده و مبهم پروژه های ساخت وساز، وظیفه ای دشوار محسوبمی رود به همین دلیل این صنعت همواره محل اختلاف هست. دعاوی بخش جدایی ناپذیری از قراردادهااست که امروزه رخداد آن در پروژه ها امری نا به هنجار تلقی می کنند. مفهوم ادعا در قرارداد، مفهومجدیدی نیست؛ اما نقطه تاریک آن، شیوه مدیران در ارزیابی و سنجش اثربخشی فرایند ادعا و چگونگیپاسخگویی به آن است. پیگیری ادعا از جانب مدعیان در زمینه هایی همچون ارائه ی کارها یا خدماتمعیوب، تاخیر در تکمیل، تغییر در محدوده و مواردی ازاین دست، در صنعت ساخت وساز رواج دارد. دراین پژوهش توزیع پرسشنامه بین نمونه آماری 132 نفر از کارکنان، متخصصین و کارفرمایان و ناظرینسیرجان سال 1398 انجام پذیرفته است. پرسشنامه مذکور که در غالب طیف پنج گزینه ای لیکرت استبعد از جمع آوری و با استفاده از آزمون t یک جمله ای با نرم افزار SPSS فرضیه های تحقیق موردبررسی قرار می گیرد. هدف از جامعه ی آماری به وسیله ی پرسشنامه شامل 18 سوال و وارد نمودن داده ها در این نرم افزار 0 عدد به دست آمده حاکی از میزان 0/847 پایایی پرسشنامه می باشند. نتایج به دست آمده نشان میدهد می بایست از برنامه ریزی درست پروژه از زمان آغاز اطمینان حاص کنند تا نیاز به درخواست هایتغییر یا دستورات تغییر به کمترین میزان ممکن برسد. تغییر در کارهای قرارداد منجر به افزایش ریسکدعاوی ساخت وساز و کاهش بهره وری کار می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت دعاوی ، قراردادهای پیمانکاران ، شهرداری ، سیرجان 1