تاثیر آموزش مهارت های هیجانی-اجتماعی بر بهزیستی ذهنی دانش آموزان ابتدایی

هدف پژوهش مطالعه تاثیر آموزش مهارت های هیجانی-اجتماعی بر بهزیستی ذهنی دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 54 نفر از دانش آموزان پسر پایه ششم منطقه یک شهر تهران بود که به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ( 27 نفر در گروه آزمایش و 27 نفر در گروه کنترل) جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بهزیستی ذهنی دانش آموزان (رن شاو) بود. گروه آزمایش در دوازده جلسه آموزش مهارت های هیجانی-اجتماعی به شیوه گروهی شرکت نمودند و آزمودنی های گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. بعد از مداخله تمامی آزمودنی ها به وسیله پرسشنامه بهزیستی ذهنی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در ابعاد بهزیستی ذهنی تفاوت معنی داری داشتند. با توجه به میانگین پس آزمون متغیرها، خرده مقیاس لذت از یادگیری، دارای بیشترین افزایش در بین سایر زیر مقیاس ها بوده است و آموزش مهارت های هیجانی-اجتماعی باعث افزایش 89 % از تغییرات بهزیستی ذهنی شده است. به این ترتیب یافته ها نشان دهنده تاثیر آموزش مهارت های هیجانی -اجتماعی بر افزایش بهزیستی ذهنی بود. از آنجا که مداخلات مبتنی بر مهارت های هیجانی-اجتماعی به تغییراتی در زمینه احساسات، افکار و رفتارها منجر می شود و از سویی بهزیستی ذهنی نیز دارای ابعاد ارتباط با مدرسه، لذت از یادگیری، اهداف آموزشی و کارآمدی تحصیلی است؛ نتایج مبین تاثیر ابعاد مهارت های هیجانی-اجتماعی بر بهزیستی ذهنی بود.

کلیدواژه ها:

مهارت های هیجانی-اجتماعی ، بهزیستی ذهنی ، دانش آموزان ابتدایی