پیش بینی اضطراب در دانشجویان براساس عملکرد خانواده با میانجیگری انعطاف پذیری روانشناختی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب در دانشجویان براساس عملکرد خانواده با میانجیگری انعطاف پذیری روانشناختی بود.این پژوهش به لحاظ نوع هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی است که با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری اجرا می شود. جامعه آماری این پژوهش را تمام دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع لیسانس در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در نیم سال دوم۱۴۰۳-۱۴۰۲تشکیل می دهند که از میان آنها تعداد ۳۶۰ نفر با در نظر گرفتن احتمال ریزش نمونه به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و پس از ریزش تعداد آنها به ۳۵۶ نفر رسید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه پذیرش و عمل-نسخه دوم و پرسشنامه سنجش خانوادگی مک مستر بود. برازش مدل ساختاری با استفاده از شاخص های برازش، برآورد بیشینه احتمال و ضرایب رگرسیون بتا و نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد ضریب مسیر مستقیم عملکرد خانواده به انعطاف پذیری روانشناختی مثبت و معنادار بود (۵۷۸/۰=β،۰۰۱/۰=P.) ضریب مسیر مستقیم عملکرد خانواده به اضطراب منفی و معنادار بود (۴۱۴/۰-=β،۰۰۱/۰=P). ضریب مسیر مستقیم انعطاف پذیری روانشناختی به اضطراب منفی و معنادار بود (۵۶۶/۰-=β،۰۰۱/۰=P). ضریب مسیر غیرمستقیم عملکرد خانواده به اضطراب منفی و معنادار بود (۳۲۷/۰-=β،۰۰۱/۰=P).

کلیدواژه ها:

اضطراب ، انعطاف پذیری روانشناختی ، عملکرد خانواده