تحلیل هنرقهوه خانه ای با تاکید بر نظریه زیبا شناسانه ی بیان احساس کالینگوود

نقاشی قهوه خانه ای یکی از هنرهای اصیل ایرانی محسوب میشود، به آن خیالی یا عامیانه نیز میگویند. با توجه به اینکه هنرمندان این سبک، مکتب ندیده بوده اند، این مقاله با هدف بازشناسی ویژگیهای هنر قهوه خانه ای از جنبه ی فلسفی و ارتباط آن با نظریه بیان احساس کالینگوود تدوین شده است. در این راستا، با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و با تکیه بر بازبینی آثار بجا مانده و منابع موجود و با استفاده از مفروضاتی که اعتبار آنها متکی برشخصیت علمی افرادی بوده که آنها را مطرح نموده اند، مقوله هایی چون ویژگی هنر قهوه خانه ای با توجه به نظریه کالینگوود و فرضیه نقش بیان احساس در خلق این هنر مورد بحث قرار گرفته است. لازم به ذکر است هنرقهوه خانه ای بر بستری از ذهن خلاق مردمی،گویا و سیال شکل گرفته است. پرسش اصلی که باید بدان پاسخ داده شود این است چگونه می توان نقاشی قهوه خانه ای را با توجه به نظریه بیان احساس کالینگوود تحلیل کرد همچنین نتایج حاصل از این پژوهش گویای این است که هنرمندان این هنر با استعانت از تخیل و احساس که طبق دیدگاه کالینگوود رکن اصلی هنر میباشد، داستانهایی به تصویر کشیدند که در جهت برانگیختن احساس مردم بوده است.

کلیدواژه ها:

نقاشی قهوه خانه ای ، دوره قاجار ، خیال ، نظریه بیان احساس ، کالینگوود.