شرایط و صفات مصاحبت و همدمی درکتاب روضه خلد مجد خوافی (با تکیه بر باب نهم)

مجدالدین خوافی از نویسندگان نیمه اول قرن هشتم هجری است که کتاب روضه خلد را به سال 733 هجری، به تقلید از گلستان سعدی فراهم آورد. کتاب اندرزی و تعلیمی روضه خلد مشتمل بر 18 باب و 420 حکایت است. اغلب حکایات روضه خلد بر فضایل اخلاقی تاکید دارند و از رذایل نهی می کنند. در مجموع، مضمون اصلی کتاب روضه خلد را تعلیم و اندرز تشکیل می دهد. و این درونمایه شگرد 5 خاص 5 مجد در بیان اندیشه است. مجد خوافی دوستی را فضلیت می داند و باب نهم اثرخویش را بدان اختصاص می دهد. مجد، گاهی دوستی زمینی را تعلیم می دهدو گاهی نیز دوست را تشریف آسمانی می پوشاند و گاهی نیز هر دو نوع از دوستی مراد اوست. او برای تاکید بیشتر مفهوم دوستی و صفات و شرایط آن، گاهی از تمثیل حیوانی بهره می برد و گاهی نیز به آیات قرآن کریم و احادیث و روایات دینی و اشعار فارسی و عربی استناد می کند. مجد خوافی انواع دوستی و دوستان را شرح و تفسیر می کند. او در باب نهم تصریح می کند که باید با نیکان مرافقت و همراهی کرد و از مصاحبت باب3دان اجتناب ورزید. مقاله حاضر تلاش دارد تا به بررسی تعلیم و گزینش و آداب دوستی و شرایط انتخاب مصاحب و همدم از دیدگاه مجدخوافی بپردازد.

کلیدواژه ها:

روضه خلد ، مجد خوافی ، تعلیم ، رفاقت ، صحبت.