رابطه ذهن آکاهی و تبلور وجودی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ذهن آگاهی و تبلور وجودی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه پیام نور شیراز بود که در سال 1396 مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها 450 دانشجوی کارشناسی 419 دختر و 31 پسر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ذهن آگاهی (بائر و همکاران، 2006 و مقیاس تبلور وجودی دینر و همکاران، (2010 بود. روایی ابزارها با استفاده از روش تحلیل عاملی و پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ، مطلوب گزارش شده است. به منظور بررسی سوالهای پژوهش از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه ی همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ابعاد ذهن آگاهی و تبلور وجودی رابطه ی معنیداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان داد که ابعاد ذهن آگاهی شامل مشاهده و توصیف و عمل همراه با آگاهی پیش بینی کننده ی مثبت و معنیداری برای تبلور وجودی هستند.در مجموع، دانشجویان از طریق ذهن آگاهی میتوانند با تمرکز بر زمان حال و رها شدن از تفکر در مورد گذشته یا آینده، تبلور وجودی و سلامت روانی را تجربه کنند.

کلیدواژه ها:

تبلور وجودی ، ذهن آگاهی ، دانشجویان.