بررسی اثربخشی رویکرد روایت درمانی در بهبود مهارت اجتماعی نوجوانان

مقدمه و هدف:با پیشرفت تکنولوژی و کم شدن تعداد افراد خانواده به تبع آن از میزان اجتماعی شدن افراد خانواده کاسته شده لذاانجام اقدامات جهت بهبود مهارتهای اجتماعی افراد ضروری به نظر میرسد، لذا هدف از انجام تحقیق پیش رو بررسی اثربخشی رویکردروایت درمانی در بهبود مهارت اجتماعی نوجوانان بود.روش: این پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون می باشد، جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان شهرستان تهران، ونمونه مورد مطالعه شامل 50 نفر از نوجوانان که بصورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند، می باشد،که بصورت تصادفیو مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند ، در ابتدا از هر دو گروه بعنوان پیش آزمون خواسته شد پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون را تکمیل نمایند سپس پکیج آموزشی روایت درمانی برگرفته از الگوی پاین در 8 جلسه به گروه آزمایشآموزش داده شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت و مجددا از هر دو گروه بعنوان پس آزمون خواسته شد تا پرسشنامهمهارت اجتماعی را تکمیل نمایند ، داده های بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و بوسیله نرم افزار SPSS22 موردتجزیه و تحلیل گردید. یافته ها : نتایج بدست آمده نشان می دهد که میزان مهارت اجتماعی در دو گروه آزمایش و کنترل پس از آموزش رویکرد روایتدرمانی تفاوت معناداری وجود دارد. (P.<05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده می توان نتیجه گرفت که آموزش رویکرد روایت درمانی موجب افزایش مهارتاجتماعی در نوجوانان می شود.

کلیدواژه ها:

روایت درمانی ، مهارت اجتماعی ، نوجوانان