مدیریت شهری در کلان شهر های ایران با رویکرد اسلام

روند روبه رشد شهرنشینی در ایران و همنشینی فرهنگ ها و گروه های مختلف با یکدیگر و تبدیل روابط روستایی به روابطشهری ضرورت بازتعریف تعاملات کنشگران با یکدیگر و با نهادهای شهری را در جامعه شهری متناسب با معیارهای قانونیروزآمد و با ضمانت اجرایی قوی مشخص می دارد. در عینحال نقش این مجموعه قوانین در حصول به توسعه پایدار،تبدیل انسان شهرنشین به شهروند، ظهور جامعه مدنی و انسان مدرن، مصون سازی شهر از مخاطرات، بالا بردن کیفیتمحیط شهری از یک سو و از سوی دیگر محدودیت های قوانین موجود در پاسخ گویی به نیازهای شهری، وجود اصلاصطکاک منابع، پیشی گرفتن شهرنشینی بر شهرسازی غفلت محافل علمی دانشگاهی از توجه به این رشته نوپا، نا آشناییاکثر مدیران شهری، جامعه حقوقی و شهرنشینان کشور با این قوانین مقررات شهری و...از اهمیت بازشناسی و بازتعریف اینحقوق و مجموعه قوانین حکایت دارند. متاسفانه در چندین سال اخیر به خاطر نفوذ سبک مدیریت و ساختاری غربی وتقلید از آن مدیریت و ساختار شهرهای کشورمان هم با توجه به اسلامی بودن آن دچار مشکل شده است. چرا که فرهنگ واعتقادات مردم این کشور با این ساختار ناهماهنگ است. این درحالیست در عصر جدید هم می توان با بهره وری از امکاناتو تکنولوژی به روز مدیریت شهر ها را به سبک مدیریت اسلامی به بهترین شکل اداره کرد و چرا که دین مبین اسلام درهر زمینه ای بهترین نظر ها و بهترین سبک ها را ارائه می دهد و این قطعا با اعتقادات و سبک زندکی و فرهنگ مردممسلمان ایران ساز گار تر است. در این مقاله به بررسی مدیریت شهری و مدیریت شهری اسلامی با توجه به ابعاد و انواع وارکان و بیان مبانی و ضرورت این نوع مدیریت پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، شهر ، شهر اسلامی ، کلان شهر ، شهر آرمانی