نگاهی اجمالی به طبیعت و بهره گیری از آن در آفرینش معماری

طبیعت دستاورد بهترین معمار یعنی خداوندگار است و اغلب برای معماران بهترین سرچشمه الهام بوده است. بشر درطول تاریخ از هنگامی که سرپناه، مسکن، محل زیست، محل کار و یا هر نوع فضایی را ساخته و مورد بهره برداری قرارداده، همیشه عوامل طبیعی در این ساختار یک اصل مهم و اساسی برای او بوده اند. معماری انسان در این دورانتاریخی آگاهانه دو موضوع فرم و عملکرد را آشکارا در بر داشته است. به کارگیری فرم های طبیعی در معماری، نشانهگرایش انسان به آثار خلقت و تاثیرات آن است.هدف از بحث حاضر این است که بررسی گردد برای دست یابی به معماری هماهنگ با طبیعت آیا صورت برداریظاهری از طبیعت به تنهایی برای معماری زیبایی به ارمغان می آورد و چگونه می توان معماری زیبا با توجه بهعملکرد خلق کرد طبیعت در این زمینه چه روشی داده است برای پاسخ به پرسش ها با مراجعه به و تعریف مفاهیمبه بررسی کوتاهی در مورد بناهایی که در طراحی آنها طبیعت و عملکرد هم زمان مد نظر بوده اند و به استفاده یظاهری طبیعت اکتفا نشده است صورت پذیرفته است و در نهایت روش استدلال منطقی نحوه ی صحیح الگوبرداری ازطبیعت عنوان گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد پاسخ درست به عملکرد و برداشت صحیح از عملکردهاموجبات زیبایی طرح را نیز فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، طبیعت ، زیبایی ، عملکرد