مقایسه عملکرد گندم و بهره وری فیزیکی آب در آبیاری سطحی و قطره ای

استفاده از سامانه آبیاری قطره ای یکی از روش های موثر افزایش بهره وری آب است که علاوه بر کاهش مصرف آب و افزایش راندمان آبیاری موجب میشود که آب با یکنواختی و دقت بیشتری استفاده شود. هدف از این تحقیق بررسی عملکرد گندم و بهره وری فیزیکی آب در سیستم آبیاری قطره ای در مقابل آبیاری سنتی در یک مزرعه گندم در سطح شهرستان خواف است. برای این منظور با بررسی عملکرد تولیدی گندم و مقدار آب مصرفی در دو نوع آبیاری، میزان بهره وری فیزیکی آب تعیین گردید. نتایج نشان داد که متوسط میزان عملکرد تولیدی گندم در روش آبیاری سطحی و قطره ای به ترتیب 3566 و 4557 کیلوگرم در هکتار میباشد. میزان بهره وری فیزیکی آب در روش آبیاری سطحی و قطره ای به ترتیب 1/05 و 1/55 کیلوگرم بر مترمکعب به دست آمد. روش آبیاری قطره ای علاوه بر کاهش مصرف آب به میزان 16 درصد، باعث افزایش عملکرد گندم در واحد سطح به میزان 28 درصد گردیده است که این دو مورد باعث گردیده است که بهره وری فیزیکی آب در روش آبیاری قطرهای 50 درصد افزایش یابد که بیانگر آن است که استفاده از روش آبیاری قطره ای به میزان قابل توجهی، عمکرد دانه و بهره وری آب را افزایش داده است.

کلیدواژه ها:

بهره وری فیزیکی آب ، آبیاری قطره ای ، عملکرد گندم ، شهرستان خواف