مقایسه هیجان خواهی و تکانشگری در بین رانندگان درگیر در تصادفات رانندگی و عادی

هدف از این پژوهش مقایسه هیجان خواهی و تکانشگری در بین رانندگان درگیر در تصادفات رانندگی و عادی بود. روش مطالعه از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی رانندگان شهر اردبیل در نیمه دوم سال 1393 بود. از بین این جامعه تعداد 120 نفر (افراد تصادف کرده و 60 نفر افراد تصادف نکرده) با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب به عنوان گروه نمونه انتخاب شد. داده ها با استفاده از مقیاس تکانشگری بارات و مقیاس هیجان خواهی آرنت جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و با بهره گیری از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد میانگین نمرات هیجان خواهی و تکانشگری به طور معناداری در افراد تصادف کرده بیشتر از افراد عادی می باشد .(p<0/001) همچنین نتایج نشان داد حواس پرتی، مشکلات مربوط به حافظه و اشتباهات سهوی، تازگی، تکانشگری حرکتی و بی برنامگی به طور معناداری در افراد تصادف کرده بیشتر از افراد عادی می باشد .(p<0/001) در این راستا می توان نتیجه گرفت هیجان خواهی و تکانشگری از عوامل روانشناختی دخیل در بروز تصادفات رانندگی می باشد.

کلیدواژه ها:

هیجان خواهی ، تکانشگری ، رانندگان ، تصادفات رانندگی.