اعتیاد یک ناهنجاری روانی- اجتماعی است که از مصرف غیر طبیعی و غیرمجاز مواد مخدر ناشی شده و باعث وابستگی روانی یا فیزیولوژی فرد به مواد مخدر میشود؛ این وابستگی در عملکرد جسمی، روانی و اجتماعی فرد معتاد اثر ناپسندی بر جای گذاشته و در موارد مصرف شدید حتی زندگی فردی و اجتماعی وی را با خطر جدی مواجه میکند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان گرایش به
اعتیاد در دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه در شهر اهواز انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی با استفاده از پرسشنامه انجام شد. 150 دانش آموز پسر و دختر مقطع متوسطه که در سال تحصیلی 1397-1398 مشغول به تحصیل بودند به شیوه نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به پرسشنامه گرایش به
اعتیاد پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با تعیین میانگین نمره ها به عنوان نقطه برش تجزیه و تحیلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که 54/7 از دانش آموزان در میزان گرایش به
اعتیاد نمره پایین تر از میانگین بدست آوردند و 45/3 از دانش آموزان نمره بالاتر از میانگین را کسب کردند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد فقط 45/3 درصد از دانش آموزان نمره بالاتر از میانگین کسب کردند ولی با توجه به روند صعودی گرایش به
اعتیاد همین درصد هم نیازمند برنامهریزی دقیقتر برای پیشگیری از
اعتیاد توسط سازمانهای مرتبط است.