تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات سطوح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و برخی عوامل خطر زای قلبی و عروقی در زنان مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه : اختلال در روند آنژیوژنز و اختلالات عروقی از عوارض بیماری دیابت هستند. فعالیت بدنی نیز از عوامل موثر بر بهبود این اختلالات می باشد، لذا هدف از این پژوهش، تاثیر هشت هفته تمرین هوازی منظم بر تغییرات سطوح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و برخی عوامل خطرزای قلبی و عروقی در زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود.روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون روی 24 زن دیابتی نوع دو با میانگین سنی 44/84 ± 2/62 سال انجام شد. ایشان به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. مداخله تمرینی شامل 8 هفته تمرین هوازی و با تکرار 3 جلسه در هفته بود. قبل از شروع تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، سطوح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، HDL، LDL اندازه گیری شدند. تحلیل آماری با روش آنالیز واریانس اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار SPSS24 انجام شد .P =0/05یافته ها: هشت هفته مداخله تمرینی سبب افزایش معنادار در سطوح سرمی (P=0/001 VEGF و HDL (P=0/001 و کاهش معنادار در سطوح (P=0/001 LDL نسبت به قبل از تمرین شد. پس از تمرین نیز افزایش معنادار در سطوح سرمی P=0/01 VEGF و کاهش معنادار در سطوح P=0/01 LDL و افزایش غیر معنادار HDL (P=0/17 در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده شدنتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی منظم با بهبود سطوح سرمی شاخص های مرتبط با آنژیوژنز و شاخص های متابولیکی می تواند اثر محافظتی در برابر مشکالت عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشد.

کلیدواژه ها:

دیابت نوع دو ، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی ، شاخص های متابولیک ، تمرین