اثر تمرینات تناوبی شدید برسطح سرمی استئوپونتین و شاخص مقاومت به انسولین در زنان کم تحرک دارای اضافه وزن و چاق

هدف: استئوپونتین، سایتوکاین نوظهور مترشحه از بافت چربی است که با بیماریهای متابولیکی همراه با چاقی نظیر مقاومت به انسولین و دیابت نوع دو ارتباط دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی شدید بر سطح سرمی استئوپونتین، انسولین، گلوکز ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در زنان جوان کم تحرک چاق و دارای اضافه وزن بود.روش شناسی: 20 زن داری اضافه وزن و چاق به طور تصادفی به دو گروه تجربی (میانگین سنی 4/14±32/5 سال و شاخص توده بدنی 6/12±33/18 کیلوگرم بر مترمربع ) و کنترل (میانگین سنی 2/33±35/45 سال و شاخص توده بدنی 1/58±31/58 کیلوگرم بر مترمربع) تقسیم شدند. آزمودنی ها در گروه تجربی در هشت هفته تمرین تناوبی شدید (یک دقیقه تناوب دویدن با شدت 90 درصد ضربان قلب بیشینه با 1 دقیقه تناوب استراحت دویدن با شدت 60-50 درصد ضربان قلب بیشینه، 20 دقیقه در هر جلسه، سه بار هفته) شرکت کردند. اندازه گیری شاخص های خونی و آنتروپومتری مورد بررسی قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی انجام گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها به کمک آزمون کوواریانس و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری آماری P<0/05 انجام شد. نتایج: اجرای تمرینات تناوبی شدید موجب کاهش معنی دار سطوح سرمی استئوپونتین ( P=0001/0)، وزن (P=0001/0)، شاخص توده بدنی (P=0001/0 ) و درصد چربی بدن ( P=0001/0)، در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون گردید. با این همه، تنها تغییرات انسولین ( P=039/0)، وزن (P=001/0)، شاخص توده بدنی ( P=005/0) و درصد چربی بدن ( P=0001/0) بین گروه تمرین و کنترل تفاوتی معنی دار داشت. ضمن اینکه، همبستگی معنی داری منفی بین تغییرات سطوح استئوپونتین و تغییرات شاخص توده بدنی ( P=0001/0)و درصد چربی بدن ( P=0/0044) مشاهده شد.نتیجه گیری: تمرینات تناوبی شدید باعث کاهش سطوح سرمی استئوپونتین و بهبود ترکیب بدنی و شرایط متابولیکی گردید و بنابراین می تواند به عنوان یک راهکار درمانی موثر در زنان جوان چاق و دارای اضافه وزن توصیه شود.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی شدید ، استئوپونتین ، مقاومت به انسولین ، چاقی و اضافه وزن .