مروری بر استانداردهای میکروبیولوژی برای کاربرد پساب در ابیاری

از اوایل قرن بیستم کاربرد مجدد فاضلاب بهصورت برنامه رزی شده در ایالات متحده امیرکا در کالیفرنیا اغاز شد و اولین مقررات در زمینه استفاده مجدد از فاضلاب در ابیاری نیز در سال 1918 دراین ایالت تدوین شد انتشار رهنمودهای استفاده مجدد به ویژه از دیدگاه بهداشتی توسط سازمان جهانی بهداشت WHO درسال 1989 از اقدامات اساسی دیگری است که دراین زمینه و در سطح بین المللی صورت گرفت. استانداردها و رهنمودهای کیفی فاضلاب اغلب بصورت حداکثر غلظت مجاز مجموع کلیفرم ها و یا کلیفرمهای مدفوعی بیان می شود در نشست متخصصین سازمان جهانی بهداشت WHO در سال 1973 اعلام شد که تولید پسابی با کیفتی 100 کلیفرم در 100 میلی لیتر از نظر فنی به راحتی امکان پذیر است و ابیاری بدون محدودیت محصولات با چنین پسابی احتمالا مخاطرات بهداشتی بسیار محدودی را موجب می شود. از این رو درسال 1985 اجلاسی در انگلبرگ با حضور متخصصین از سوی باک جهانی سازمان جهانی بهداشت و مرکز بین المللی دفع مواد زاید تشکیل شد که در پایان رهنمودهای ارایه شده را به عنوان بیانیه ادلبادن پیشنهاد کرد. این مقاله مروری بوده و با استفاده از منابع موجود و در دسترس از کتابخانه و مقالات چاپ شده جمع آوری شده است.

کلیدواژه ها:

استاندارد ، میکروبیولوژی ، پساب ، ابیاری