تحلیل پایداری منابع درآمدی شهرداری (مطالعه موردی: شهرداری نظرآباد)

چگونگی تامین منابع مالی شهری یکی از مهمترین چالش های پیش روی سیاست مداران و برنامه ریزان است. یا افزایش نیاز به خدمات عمومی در شهرها و محدودیت های مالی شهرداری ها از سوی دیگر این چالش روز به روز بیشتر می شود. اتکای این نهادی عمومی در اوایل تاسیس به منابع مالی دولت و ادامه ی این روند در سال های بعد شهرداری ها را به دلیل عدم کفایت منابع دولتی مخصوصا در دوره ی جنگ تحمیلی با مشکلات زیادی روبرو کرد. طرح موضوع خودکفایی و خود اتکایی شهرداری بی توجه به مبانی نظری حاکم بر روابط مالی دولت و شهرداری ها و ادامه این سیاست در سالهای بعدی، شهرداری ها را به سمت کسب درآمد از طریق عوارض ساختمانی کشاند. رکود مسکن در سال های بعد شهرداری ها را این بار در بحرانی دیگری قرار داد که منجر به تغییر سیاست های کسب درآمد این بار نه براساس اصل خودکفایی بلکه مبتنی بر پایدارسازی منابع درآمد کرد. با وجود گذشت چندین سال از پی گیری این سیاست ها هنوز شهرداری ها موفق به رهایی از منابع ناپایدار نشده اند و به این منظور این مطالعه با هدف بررسی منابع درآمدی شهرداری نظرآباد براساس اصول منابع پایدار انجام گرفت. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی بوده و از پرسشنامه ی محقق ساخته جهت بهره مندی از نظرات کارشناسان برای تعیین سطح پایداری کدهای درآمدی شهرداری نظرآبادی استفاده گردید. داده های مربوط به کدهای درآمدی و میزان آنها از شهرداری نظرآباد استخراج گردید. نتایج یافته های این مطالعه نشان می دهد که شهرداری نظرآباد نیز به مانند سایر شهرداری های کشور از یک سیستم تامین منابع مالی سالم برخوردار نبوده به طوریکه تنها حدود 28 درصد درآمدهای آن پایدار م یباشد و نزدیک به 40 درصد از درآمدهای آن در وضعیت نسبتا ناپایدار و حدود 32 درصد متعلق به درآمدهای ناپایدار می باشد.