شیوه تربیت کلامی از منظر سوره لقمان و روایات

تربیت یکی از پایه های مهم و اساسی سعادت و به معنای سازندگی و پرورش شخصیت انسانهاست، یکی از حقوق اولیه فرزندان که بر عهده پدر و مادر است تربیت صحیح می باشد. اما باید توجه داشت که والدین امروزی با شیوه های پرورش کودکان تا چه اندازه آشنایی دارند. اغلب والدین سعی می کنند در تربیت فرزندان خود بهترین راه را انتخاب کنند تا آن ها در آینده از جایگاه تحصیلی و شغلی مناسبی برخوردار شوند. کودکان براساس روشی که در سه سال اولیه زندگی شان اعمال می شود، تربیت می شوند و آموزش می بینند و سبک رفتاری خاصی پیدا می کنند. این سبک رفتاری، نقش بسیار مهمی در نوع ارتباطات آن ها در طول زندگیشان دارد که موجب می شود کودکانی با شخصیت های متفاوت شکل بگیرند. قرآن کریم حاوی بزرگترین دستورات اصول، مبانی و روش های تربیتی است که خداوند توسط پیامبر خاتم حضرت محمد (ص) برای هدایت وتربیت انسان ها فرستاده شده است. قرآن کریم دربردارنده روایت ها، زندگی نامه ها، پند ها و نصایح زیادی از پیامبران و افراد خاص می باشد یکی از این افراد لقمان حکیم است خداوند روش وشیوه تربیت اورا در قرآن کریم، به عنوان الگو و منشور تربیتی برای انسان بازگو نموده است تربیت موفق بر اصول و پایه هایی مبتنی است که شامل: اصل اعتدال، اصل تسامح و تساهل، اصل تدریج، اصل عزت، اصل ارتباط ظاهر و باطن می باشد. لقمان هنگام تربیت و موعظه کردن به فرزندانش مهر و محبت، و شخصیت دادن و احترام نمودن دوری از خشونت و تندی و تحقیر را رعایت می کرد. مواعظ و روش لقمان امروزه از نظر عالمان تربیتی از بهترین الگوهای تربیتی محسوب شده که هم موفقیت در حیات دنیوی و همچنین حیات اخروی را در پی دارد. در این مقاله با بررسی شیوه تربیت کلامی بر اساس سوره لقمان می پردازیم و اهمیت این شیوه تربیتی را بررسی می کنیم.

کلیدواژه ها:

تربیت کودک ، تربیت کلامی ، تربیت ، روانشناسی ، قرآن ، روایات