مقایسه اثر سطوح مختلف دانه نخود بر عملکرد برههای پرواری نژاد دالاق و آمیختههای رومانف-دالاق
محل انتشار: مجله پژوهش در نشخوارکنندگان، دوره: 8، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 505
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EJRR-8-1_007
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: بیشترین هزینه در صنعت دامپروری مربوط به هزینههای خوراک میباشد که حدود 70-60 درصد از کل هزینههای جاری را شامل میشود استفاده از منابع جدید به عنوان منبع انرژی و پروتئین میتواند در کاهش این هزینهها کمک شایانی نماید. بقولات(نخود) از نظر موادمغذی انرژی و پروتئین بالا می باشد برای همین خوراک دو منظوره می دانند. و درخصوص مقایسه دالاق و نژاد دالاق و آمیخته رومانف مطالعات کمی صورت گرفته است. لذا هدف از این پژوهش بررسی عملکرد و قابلیت هضم برهها با جایگزینی دانه نخود با جو و کنجاله سویا در جیرههای گوسفند نژاد دالاق و آمیخته رومانف بود. مواد و روشها: این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 با سه نوع جیره غذائی شامل سطوح صفر، 10 و 20درصد دانه نخود و دو نژاد دالاق و آمیخته دالاق- رومانف انجام گرفت. جهت اجرای طرح از 15راس بره نژاد دالاق و 15 راس بره آمیخته دالاق-رومانف با میانگین وزن به ترتیب/2 ± 66/30 و 5/1 ± 2/24 کیلوگرم استفاده شد که به صورت انفرادی به مدت 84 روز(به علاوه 15 روز عادت پذیری) نگهداری شدند. جیره ها از نطر محتوی پروتئین و انرژی برابر بودند. وزنکشی و مصرف خوراک روزانه انجام شده و در پایان درصد و وزن لاشه و میزان قابلیت هضم خوراک در تیمارها مورد بررسی قرار گرفت. تمامی واکاویهای آماری در نرم افزار SAS نسخه 1/9 و رویه رگرسیون مختلط(Proc Mixed) انجام شد. یافتهها: بین تیمارهای مختلف از نظر افزایش وزن تفاوت معنیداری مشاهده نشد(P > 0.05). در نژاد دالاق خالص تیمارهای شاهد و 20 درصد نخود به ترتیب با 294 و 265 گرم در روز بیشترین و کمترین افزایش وزنه روزانه را داشتند. کمترین و بیشترین وزن نهایی در نژاد دالاق با متوسط 5/49 و 6/52 کیلوگرم در تیمارهای 10 درصد نخود و شاهد مشاهده شد(P > 0.05). همچنین بیشترین و کمترین میزان افزایش وزن روزانه در آمیخته دالاق- رومانف با متوسط 294 و 288 گرم در روز به ترتیب در گروه 20 درصد نخود و کنترل مشاهده شد(P > 0.05). به طور متوسط میانگین افزایش وزن روزانه در دو نژاد در سه تیمار کنترل، 10 و 20 درصد نخود به ترتیب 5/291، 3/275 و 8/279 گرم بود. قابلیت هضم خوراک در سه تیمار تفاوت معنیداری با یکدیگر نداشتند. درصد و وزن لاشه در نژاد دالاق با افزایش سطح نخود در خوراک کاهش یافت در صورتی که در آمیخته دالاق-رومانف عکس آن بود. نتیجهگیری: استفاده از دانه نخود به جای سویا روی عملکرد پرواری را دچار افت نکرد ضمن اینکه به لحاظ هضمپذیری نیز تقریبا مشابه کنجاله سویا بود. عملکرد پرواری و قابلیت هضمپذیری خوراک در آمیخته دالاق-رومانف نسبت به دالاق خالص بهتر بود. به طور کلی میتوان گفت جایگزینی دانه نخود به وجود محدودیتهای موجود در خصوص واردات میتواند تاحد زیادی به صنعت پرواربندی گوسفند کمک نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آمنه جمشیدی رودباری
دانشجوی دکتری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان
تقی قورچی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
عبدالحکیم توغدری
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مختار مهاجر
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان