مطالعه تطبیقی کاربرد استراتژی های پدافند غیرعامل از منظر معماری در ایستگاه های متروی تهران، پیونگ یانگ و مسکو

دفاع مفهومی یکپارچه است که شامل دو بخش دفاع عامل و دفاع غیرعامل است. در اثر بروز جنگ، صدمات و آسیب های انسانی و مادی سنگینی به شهرهای کشور وارد می شود که با بکارگیری تمهیدات و شیوه های پدافند غیرعامل قبل از وقوع جنگ، امکان کاهش آسیب پذیری، وجود دارد. با توجه به اینکه مهم ترین مسئله در طراحی ، انسان است و مهم ترین هدف ایجاد مکان های امن و پایدار برای آنها است، می توان نتیجه گرفت که زیرساخت های عمومی و پناهگاه ها جزو اولویت های استراتژی پدافندی به شمار می روند. برای مقابله با تهدیدهای تروریستی، آسیب پذیری های مناطق عمومی در برابر تهدیدات تروریستی برای درک نقاط ضعف زیرساخت های هدف باید مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین قطارهای شهری به عنوان یکی از مستحدثات حیاتی و حساس کشور و همچنین کاربردی می تواند در مواقع بحران و تهدید مکانی امن جهت اسکان پناهجویان در نظر گرفته شود. به همین سبب هدف از این پژوهش بدستآوردن الزامات معمارانه در طراحی ایستگاه مترو با رویکرد پدافند غیرعامل است. مقاله حاضر از نوع کیفی بوده و با استفاده از روش تطبیقی و به صورت توصیفی- تحلیلی و جمع بندی داده ها از طریق منابع اسنادی، گردآوری شده، راه ها و تمهیدات لازم را در سیستم حمل و نقل درون شهری به منظور دفع آسیب های احتمالی متاثر از حملات، جمع بندی و معرفی می کند. از این رو مطالعه ای تطبیقی در خصوص استراتژی های پدافند غیر عامل تهران در ایران با دو کشور توسعه یافته (کره شمالی و مسکو) انجام شده است. در انتها تفاوت تجربیات دفاعی در مقوله های مختلف گزارش و با توجه به امکانات و راهبردهای دفاعی در ایران، راهبردهایی پیشنهاد شده است

کلیدواژه ها:

مطالعه تطبیقی ، ایستگاه مترو ، پدافند غیرعامل