بررسی تاثیر آموزش مراقبت تسکینی بر خودکارامدی درک شده پرستاران

مقدمه: پرستاران کارکنان درگیر در ارایه مراقبت های پایان زندگی می باشند. خودکارامدی آنان از ارکان مهم برای اجرای بهتر چنین خدماتی است. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش مراقبت تسکینی بر خودکارامدی درک شده پرستاران می باشد. روش کار: پژوهش مطالعه نیمه تجربی پیش آزمون – پس آزمون بود. نمونه گیری تصادفی و شامل 40 نفر بود. مداخله آموزش مراقبت تسکینی به مدت چهار جلسه 45 دقیقه بود. داده ها با پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و ارزیابی خودکارامدی درک شده مراقبت تسکینی گردآوری شدند. پرسشنامه قبل و بعد آموزش تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها fh نرم افزار SPSSنسخه 16 و با آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: میانگین سنی مشارکت کنندگان 6/38 و سابقه کاری آنان 14.25 سال بود. اکثریت مشارکت کنندگان زن (85%) و تحصیلات کارشناسی (92.5%) بودند. بر اساس یافته ها میانگین نمره خودکارآمدی درک شده بعد از آموزش (9/4±6/39) به طور معناداری بیشتر از قبل از آموزش (9/7±7/27) بود که از نظر آماری معنادار بود (00/0=P). همچنین در زیر مقیاس بعد مدیریت علائم بعد از آموزش (4/2±5/20)، بیشتر از قبل از آموزش (8/4±9/13) شده بود و از نظر آماری معنادار بود (01/0=P). در زیرمقیاس حمایت روانی اجتماعی بعد از آموزش (3/3±1/19)، بیشتر از قبل از آموزش (03/4±8/13) شده بود که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (00/0=P). نتیجه گیری: آموزش مراقبت تسکینی موجب افزایش میزان خودکارآمدی درک شده پرستاران خواهد شد. تمام اعضای تیم مراقبت های بهداشتی نقش مهمی در ارائه مراقبت تسکینی دارند، لذا مدیران پرستاری برای به حداکثر رسیدن تمام ظرفیت پرستاران، می توانند با برنامه ریزی در زمینه این آموزش، گام موثری بردارند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، مراقبت تسکینی ، خودکارامدی درک شده ، پرستار