بررسی تاثیر ارائه مراقبت های تسکینی غیردارویی برکیفیت زندگی بیماران مبتلا به انسداد مزمن ریوی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی یزد در سال 1397

مقدمه:محدودیت جریان هوا در بیماری های مزمن انسدادی ریه باعث کاهش فعالیت روزانه و کاهش کیفیت زندگی این بیماران می شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مراقبت های تسکینی غیردارویی بر کیفیت زندگی این بیماران طراحی و انجام شد. روش کار: این مطالعه یک کار آزمایی بالینی بود که در آن60 بیماربه طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند.گروه مداخله تحت دریافت مراقبت های تسکینی غیر دارویی و گروه کنترل مراقبت های معمول دریافت کردند. پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و کیفیت زندگی 12-SF در سه مرحله (بدو پذیرش،زمان ترخیص و یک ماه بعد از ترخیص) تکمیل شدند.داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی (آزمون های کلموگروف اسمیرنف، مجذور کای ،تحلیل کوواریانس، تی مستقل و تی زوجی) بااستفاده از نرم افزار 19 SPSS در سطح معناداری P<0/05 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی گروه کنترل62.43 ± 5.59 و مداخله 59.13 ± 8.92 سال بود. سطح معنی داری کیفیت زندگی در گروه کنترل و مداخله در زمان پذیرش(0/64=P) که تفاوتی را نشان نداد. و در گروه مداخله در زمان ترخیص (P=0/01) و یک ماه پس از ترخیص (P=0/0001) بود. آزمون های آماری پارامتریک در زمان های مختلف تفاوت معنی داری را نشان داد،به طوریکه که کیفیت زندگی یک ماه بعد از ترخیص در گروه مداخله به مراتب بهتر از کیفیت زندگی زمان پذیرش و زمان ترخیص بوده است (0/05مراقبت تسکینی غیر دارویی باعث افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انسداد مزمن ریوی می شود. بنابراین آموزش و انجام مراقبت های تسکینی غیر دارویی در پرستاری بالینی و منزل در افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه موثر است.

کلیدواژه ها:

مراقبت تسکینی ، کیفیت زندگی ، بیماری های مزمن انسدادی ریه