رابطه هوش معنوی با سبک های تصمیم گیری مدیران تربیت بدنی استان البرز

مقدمه: هدف اصلی این تحقیق تعیین ارتباط بین هوش معنوی با سبک تصمیم گیری مدیران تربیت بدنی استان البرز بود. روش تحقیق از نوعتوصیفی همبستگی و جامعه آماری آن را کلیه مدیران تربیت بدنی ادارات استان البرز، در سال 1313 تشکیل دادند (N=92). به علت محدود بودن جامعه، نمونه آماری به صورت تمام شمار در نظر گرفته شد (n=92). ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه استاندارد هوش معنوی هیلدبرانت (2011) و سبک تصمیم گیری اسپایسر و اوگونه سادلر (2005) بود که ضریب پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفایکرونباخ به ترتیب (α=0/857) و (α=0/805) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه) در سطح معنی داری (p≤0/05) با استفاده از نرم افزار spss 21 انجام گرفت. (جدول در متن مقاله اصلی). نتایج تحقیق نشان داد؛ بین هوش معنوی با سبک های تصمیم گیری و ابعاد آن ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (p≤0/05). با توجه به وجود رابطه هم خطی بین متغیرها و فرض استقلال خطاها از یکدیگر، متغیرهای پیش بین (هوش معنوی)، 20 % تغییر در میزانسبک تصمیم گیری را تبیین می نمایند. بنا به یافته های حاصل، معادله رگرسیون به صورت زیر می باشد.0/268 (توسعه حالت آگاهی) + 1/764= سبک تصمیم گیریاین یافته با تحقیق طالقانی و عسکری (1394) و رضازاده (1391) و همچنین سچوماکر (2015) همسو است. با عنایت به یافته ها؛ بهمدیران و مسئولین رده بالا پیشنهاد می شود در هنگام بکارگیری مدیران و معاونین در پست های مدیریتی بخصوص در پست هایتربیت بدنی، با توجه به نیاز سازمان و نوع پست، به سبک تصمیم گیری که باید آن مدیر از آن استفاده کند، توجه داشته باشند و هوشمعنوی افراد را در نظر داشته، تا بهترین تصمیمات برای انجام کارها در سازمان گرفته شود.

کلیدواژه ها:

هوش ، سبک تصمیم گیری ، مدیران ورزشی