محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- تاثیر مواد آلی و مدت زمان خوابانیدن بر برخی ویژگی های شیمیایی خاک های شور- سدیمی تحت تنش خشکی

ویژگی های شیمیایی خاک جزو مهمترین ویژگی های خاک محسوب می شوند که علاوه بر تاثیر مستقیم بر فعالیت ریزجانداران، برویژگی های فیزیکی خاک تاثیر چشمگیری داشته و عملکرد گیاه را نیز کاملا تحت تاثیر خود قرار می دهند. اصلاح کننده های خاک شامل گروهیاز ترکیبات اند که برای بهبود مشکلات شیمیایی و فیزیکی خاک مانند اسیدیته، تهویه، شوری، فعال کردن میکروارگانیسم های خاک توصیهمی شوند. به منظور بهبود ویژگی های شیمیایی یک خاک شور- سدیمی آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار نوع بقایای آلی (کنجد، کنوکالپوس، کینوا و خرما) در دو سطح (1 و 2)، دو سطح تنش خشکی (35 و 75 درصد)، دو زمان خوابانیدن (90 روز و 180 روز) و یک نمونهشاهد انجام گردید. تجزیه و تحلیل واریانس داده ها نشان داد که نوع سطوح تنش خشکی و مقدار بقایای گیاهی ویژگی های قابلیت هدایتالکتریکی (EC) و pH خاک را تحت تاثیر قرار داده است. اگرچه زمان خوابانیدن تاثیر معنی داری بر قابلیت هدایت الکتریکی (EC) و pH نداشته است، امابا افزایش زمان خوابانیدن قابلیت هدایت الکتریکی (EC) و pH افزایش یافت. با افزایش سطح کاربرد بقایای گیاهی در خاک قابلیت هدایتالکتریکی (EC) افزایش و pH خاک نسبت به شاهد کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

اصلاح کننده ، خرما ، کینوا ، کنجد ، کنوکالپوس ، هدایت الکتریکی