محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- تغییرات آنزیمی سلولاز و لیگنیناز در طول کمپوست شدن در بسترهای مختلف لیگنین و گونه های باکتری ترموفیل

تحقیقات انجام شده نشان داده است که شماری از میکروب ها می توانند در زمینه افزایش سرعت تجزیه مواد آلی مقاوم به تجزیه موثرباشند. این تحقیق به منظور بررسی روند آنزیم های سلولاز و لیگنیناز در بسترهای با درصد متفاوت لیگنین و همچنین باکتری های ترموفیل توانا(P. koreensis 12C, P.validus 1VC و B. nealsonii 104C) در طول کمپوست شدن انجام گردید. نتایج نشان داد تیمارهای لیگنین زیاددارای لیگنیناز بیشتر و سلولاز کمتری نسبت به تیمارهای لیگنین کم بودند. فعالیت سلولاز و لیگنیناز در فاز ترموفیلی افزایش یافت و در فاز خنکشدن و رسیدگی تا ماه سوم ادامه داشت و در ادامه کاهش معنی داری را نشان داد. در بین تیمارهای لیگنین بالا و پایین جدایه 104C وکنسرسیوم دارای بیشترین فعالیت و تیمار شاهد بدون باکتری دارای کمترین فعالیت سلولازی بود. در بین تیمارهای لیگنین بالا و پایین گونه هایباکتری 1VC, 12C و کنسرسیوم دارای بیشترین فعالیت و تیمارهای شاهد دارای کمترین فعالیت لیگنینازی بودند. نتایج نشان از امکان بررسیکاربرد این گونه ها به صورت تجاری دارد.

کلیدواژه ها:

کمپوست ، ترموفیل ، سلولاز ، لیگنیناز