بررسی ارتباط بین سبک های مقابله ای مذهبی با رضایت از زندگی دانشجویان

هدف: رضایت اززندگی یکی از شاخص های سلامت روان می باشد. براساس نتایج پژوهش ها، بین اندازه ها مقابله دینی و شاخص های مربوط به سلامت و بهزیستی روان شناختی جسمانی و معنوی ارتباط معنادار وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین رضایت از زندگی و سبک های مقابله ای مذهبی بود. روش: با استفاده از نمونه گیری دردسترس 100 نفر از دانشجویان دانشگاه امام رضا (علیه السلام) شهر مشهد به پرسشنامه های مقیاس رضایت از زندگی دینر و همکاران، 1985، و مقیاس سبک مقابله مذهبی پارگامنت ، 2005 پاسخ دادند. یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک مقابله مذهبی مثبت و رضایت اززندگی ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد. و بین سبک مقابله مذهبی منفی و رضایت از زندگی ارتباط معکوس معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک مقابله مذهبی 30 درصد از واریانس رضایت از زندگی را تبیین می کند و به طور کلی سبک مقابله مذهبی مثبت و سبک مقابله مذهبی منفی قادر است تا تغییرات مربوط به رضایت از زندگی را پیش بینی نماید. نتیجه گیری: از نتایج چنین برداشت می شود که مقابله های مذهبی نقش مهمی در افزایش رضایت از زندگی افراد دارند.

کلیدواژه ها:

سبک های مقابله ای مذهبی ، رضایت از زندگی ، دانشجویان