بررسی بیماری تب کریمه کنگودر سال 1398 در ایران

تب هموراژیک کریمه کنگو که به آن تب خونریزی دهنده آسیای میانه هم گفته می شود، اگرچه مخصوص حیوانات است امابعنوان یک بیماری ویروسی بسیار حاد، تبدار، خونریزی دهنده و مرگبار انسان معرفی شده که مرگ و میر حدود 40 ٪ ایجادمی کند و شیوع بیمارستانی آن نیز بسیار بالا است که ازطریق گزش کنه مخصوصا کنه های سخت گونه هیالوما منتقل میشود. بیماری در حیوانات اهلی هیچگونه علایم مشخصی ندارد و انتقال بیماری به انسان در طی ذبح حیوان آلوده و یا یک دورهکوتاه پس از ذبح حیوان آلوده، تماس با خون و بافتهای آلوده بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا تماس مستقیم با خون،بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ صورت می گردد. این بیماری در فصل های گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریور (زمان رشدو تکثیر کنه ها) شیوع پیدا می کند .تب ناگهانی، بدن درد، کوفتگی، ضعف، سردرد، درد شدید عضلات، بی اشتهایی، درد پشتحدقه چشم، ترس از نور، تهوع، استفراغ، گلو درد، دل درد، تغییرات خلقی مثل بیقراری و افسردگی، علائم خونریزی از روز 3 تا6 روز شروع می شود. خونریزی در مخاط، خط زیر بغل، محل های تزریق خونریزی از اعضای مختلف بدن مثل بینی، لثه، مجاریادراری، روده، رحم و… شیوع بیماری بیشتر در فصل گرم سال همزمان با فصل فعالیت کنه است.علائم بیماری یک تا سه روزبعد از نیش کنه آلوده یا پنج تا شش روز بعد از تماس با حیوان آلوده ایجاد می شود. بعد از چند روز بیماری وارد مرحله خونریزیمی شود. خونریزی خطر اصلی برای بیمار است و موارد منجر به مرگ اکثرا به دلیلی خونریزی های شدید داخلی است. مرگ ومیر بر اثر بیماری زیاد است . از ابتدای سال 98 تاکنون تعداد 77 نفر در کشور به بیماری تب کریمه کنگو مبتلا شدند و 5 نفرفوت کردند که نسبت به سال گذشته تا این زمان، موارد ابتلا بیشتر، اما تعداد فوتی کمتر شده است.

کلیدواژه ها:

تب ، کریمه کنگو ، کنه ، خونریزی ، ویروس