بررسی اثر نوع آنزیم و زمان هیدرولیز برتولید پپتیدهای آنتی اکسیدان از پروتئین اسپیرولینا پلاتنسیس
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 637
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIFT-6-4_010
تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1399
چکیده مقاله:
شرایط هیدرولیز آنزیمی پروتئین ها شامل نوع آنزیم، زمان هیدرولیز و درجه هیدرولیز بر فعالیت زیستی محصول هیدرولیز پروتئین تاثیر گذار است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر شرایط هیدرولیز آنزیمی بوسیله آنزیم های پپسین ،کیموتریپسین و ترکیب دو آنزیم (نسبت آنزیم به سوبسترای 1:10، زمان 5 ساعت، دمای 37 درجه سانتی گراد) بر میزان تولید پپتیدهای آنتی اکسیدان از پروتئین ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس استخراج شده با روش سونیکاسیون (200 وات ، 20 کیلوهرتز، زمان 5 دقیقه) بود. میزان پیشرفت هیدرولیز آنزیمی با روش(OPA) O-phethaldialdehyde و فعالیت آنتی اکسیدانی محصول هیدرولیز پروتئین، بر اساس دو مکانیسم مهارکنندگی رادیکال های DPPH و ABTS در طی زمان هیدرولیز بررسی شدند. مقدار گروه های آمین آزاد بعد از 5 ساعت هیدرولیز از مقدار 272/3 میکرومول لوسین/میلی گرم پروتئین به مقادیر 653/3 و 522/4 و 713/3 به ترتیب برای آنزیم های پپسین، کیموتریپسین و ترکیب دو آنزیم رسید. فعالیت آنتی اکسیدانی محصول هیدرولیز پروتئینی در طی زمان هیدرولیز افزایش یافت. بطوریکه فعالیت مهارکنندگی رادیکال های DPPH و ABTS بعد از 150 دقیقه هیدرولیز بوسیله پپسین به ترتیب به مقادیر 23 و 110 میکرومول ترولوکس/ میلی گرم پروتئین رسید. درحالیکه هیدرولیز بوسیله آنزیم کیموتریپسین فعالیت آنتی اکسیدانی را بعد از 120 دقیقه به ترتیب به مقادیر 18 و 159 میکرومول ترولوکس/میلی گرم پروتئین رساند و ترکیب دو انزیم باعث افزایش فعالیت مهار کنندگی DPPH تا مقدار 25 میکرومول ترولوکس/ میلی گرم پروتئین (بعد از 90 دقیقه) و مهارکنندگی ABTS تا مقدار 230 میکرومول ترولوکس/ میلی گرم پروتئین (بعد از 210 دقیقه) شد بطور کلی نتایج نشان دادند که هیدرولیز پروتئین ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بوسیله آنزیم های پپسین و کیموتریپسین و ترکیب دو آنزیم باعث تولید پپتیدهای آنتی اکسیدان می شود و آنزیم کیموتریپسین آنزیم موثرتری از پپسین و استفاده از ترکیب دو آنزیم پپسین و کیموتریپسین موثرتر از استفاده تکی از آنزیم هاست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راحله ایروانی مهاجری
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهتا میرزایی
استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حمیده افقی
دانشیار پژوهشکده زیست فناوری، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :