قابلیت بینی الکترونیک با حسگرهای اکسید فلزی تحت مدولاسیون دمایی در تشخیص منشاء جغرافیایی ادویه جات

ادویه علاوه بر تاثیر در طعم و کیفیت مواد غذایی، به دلیل خواص ضد میکروبی یا آنتی اکسیدانی عمر ماندگاری مواد غذایی را نیز فزایش می دهد.گونه های مختلف ادویه ها بر اساس محل رویش، کیفیت و ارزش اقتصادی متفاوتی دارند. بنابراین طبقه-بندی و جداسازی آن ها براساس منشاء جغرافیایی مورد توجه مصرف کنندگان و فروشندگان بوده و از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش توانایی کاربرد بینی الکترونیک بر پایه حسگرهای نیمه هادی اکسید فلزی به عنوان ابزاری غیرمخرب برای تشخیص منشاء جغرافیایی (هند، چین و پاکستان) سه ادویه فلفل سیاه، دارچین و زردچوبه مورد مطالعه قرار گرفت. مدولاسیون دمایی به صورت الگوی ولتاژ سینوسی انجام شد و پاسخ گذرای حسگرها برای تحلیل داده ها مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل مولفه های اصلی(PCA) ، تحلیل تفکیک خطی(LDA)، ماشین بردار پشتیبان (SVM) و شبکه های عصبی مصنوعی (ANN) روش هایى بودند که برای رسیدن به این هدف مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که تصویر داده ها با استفاده از روش PCA به صورت کاملا واضح خوشه های مجزایی را بر روی فضای تغییر شکل یافته PC ایجاد کرد. با کاربرد روش های LDA، SVM و ANN در تفکیک بر اساس منشاء جغرافیایی برای هر سه ادویه، دقت طبقه بندی %100 بدست آمد. همچنین از صحت سنجی مدل های مذکور دقت %100 حاصل گردید. بنابراین می توان نتیجه گرفت که بینی الکترونیک مبتنی بر حسگرهای نیمه هادی اکسید فلزی تحت مدولاسیون دمایی در ترکیب با روش های کمومتریکس (شیمی سنجی) می تواند ابزار موثر و کارآیی در طبقه بندی سریع و غیر مخرب نمونه های فلفل سیاه، دارچین و زردچوبه بر اساس منشاء جغرافیایی باشد.

کلیدواژه ها:

بینی الکترونیک ، مدولاسیون دمایی ، ادویه