تاثیر آموزش برنامه مثبت نگری بر عاطفه مثبت و منفی مادران دارای فرزند کم توان ذهنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش برنامه مثبت نگری بر عاطفه مثبت و منفی مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی انجام شد. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه مادران دارای دانش آموز کم توان ذهنی شهرستان سرایان در سال 1397-98 بود که از بین آنها 30 مادر که دارای دانش آموز با هوش بهر 50 تا 70 د به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش 15 نفر و کنترل 15 نفر گمارده شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه درمانی 90 دقیقه ای برنامه آموزشی مثبت نگری را به صورت گروهی دریافت کردند. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین نمرات پس آزمون عاطفه مثبت و منفی د ر گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد. میتوان گفت که برنامه آموزش مثبت نگر بر افزایش عاطفه مثبت و کاهش عاطفه منفی ماداران دارای فرزند کمتوان ذهنی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش مثبت نگری ، عاطفه مثبت و منفی ، مادران ، کم توان ذهنی.