نقش الگوهای ارتباطی خانواده در پیش بینی دلزدگی زناشویی زوجین جوان

این پژوهش با هدف بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده در پیش بینی دلزدگی زناشویی زوجین جوان صورت گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیهی دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال تحصیلی 1399-1398 بودند که به روش نمونه گیری دردسترس تعداد 120 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده از پرسشنامه دلزدگی زناشویی و مقیاس تجدیدنظر شده الگوهای ارتباطی خانواده استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS20 و با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش ورود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین جهت گیری گفت و شنود (r= -0/394)و جهت گیری همنوایی (r= 0/426)با دلزدگی زناشویی زوجین جوان رابطه معنیداری وجود داردp<0/01 همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 39/2 درصد از دلزدگی زناشویی زوجین جوان از طریق الگوهای ارتباطی خانواده تبیین میشود. نتایج به دست آمده بر لزوم توجه به الگوهای ارتباطی خانواده تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، دلزدگی زناشویی ، زوجین