بررسی دیدگاه های تربیتی سعدی

در گذشته، در غیاب روانشناسان و متخصصانی از این دست، هموارهادیبان و شاعران بودند که هنر خود را در خدمت مفاهیم تربیتی به کار گرفته و سعی می کردند مخاطب را با این مفاهیم آشنا کنند. از همین روست که قسمت مهمی از ادبیات ما در چارچوب ادبیات تعلیمی گنجانده می شود. به جرات می توان گفت که در میان شاعران و نویسندگان ادب فارسی نمی توان کسی را یافت که به مسائل تربیتی نپرداخته باشد؛ اما بسیار نیستند شاعران و نویسندگانی که به اصول تربیت فرزند به طور ویژه توجه کرده و در باب آن سخن رانده باشند. در این بین سعدی با داشتن دواثر گران سنگ یکه تاز است. هدف این نوشتار بررسی دیدگاه های تربیتی سعدی است و به مراحل تربیتی از دیدگاه سعدی می پردازد. در این تحقیق از روش کتابخانه ای استفاده شده است. مسائل مربوط به تربیت در ضمن مطالعه ی آثار او فیش برداری شده و بر اساس عوامل موثر در تعلیم و تربیت تفکیک و تنظیم شده است. نتیجه ی تحقیق نشان می دهد که: سعدی مراحل مختلف تربیت را به سه دوره کودکی، جوانی و پیری تقسیم می کند. او مهمترین و سرنوشت سازترین دوره آموزش و پرورش را، سال های اولیه رشد کودک می داند. از دید سعدی مرحله دیگر تربیت، دوره جوانی است. از نظر او مرحله جوانی نیز، اهمیت ویژه ای دارد. جوان از نظر سعدی پرغرور است و متکبر و جاهل. او دوره پیری را به دو مقوله ی پیری و خرد و پیری و سستی تقسیم می کند. سعدی در بعضی از مسائل تربیتی چون تاثیر عوامل ارثی و محیط در رفتار فرد، نقش تنبیه و تشویق در رفتار دانش آموزان از وظایف معلمان و رسالت اندیشمندان جامعه در تحکیم ارزش های انسانی و معنوی بسیار موشکافانه برخورد می کند. علاوه بر این در پرورش انسان ها، عوامل دیگری چون تفاوت های فردی، تمایلات و خواسته ها و نیازهای افراد و تجربیات گذشته را نیز موثر می داند.

کلیدواژه ها:

دیدگاه های تربیتی ، سعدی ، تربیت